RAF Tanker Navigator: Dwadzieścia lat tankowania w powietrzu

Opinie czytelników

Recenzje odzwierciedlają mieszany odbiór książki, podkreślając zarówno wciągające, jak i rozczarowujące elementy. Podczas gdy niektórym czytelnikom podobały się osobiste relacje z życia w RAF-ie, innym brakowało stylu narracji i skupienia, co prowadziło do nieco nużącej lektury.

Książka oferuje interesujące relacje z życia nawigatora w RAF-ie, z ciekawymi anegdotami i kontekstem historycznym. Niektórzy czytelnicy uznali ją za pouczającą i nostalgiczną, zwłaszcza ci, którzy mają doświadczenie w RAF-ie. Zapewnia fascynujący wgląd w karierę autora podczas ważnych wydarzeń historycznych.

Wielu czytelników uważało, że styl narracji był niezręczny ze względu na przełączanie się między pierwszą a trzecią osobą. Brakowało szczegółowych wyjaśnień technicznych dotyczących nawigacji, co doprowadziło do tego, że niektórzy postrzegali książkę bardziej jako dziennik z podróży niż poważną relację z obowiązków lotniczych. Ponadto dyskusje o życiu towarzyskim i błahych sprawach odciągały uwagę od oczekiwanego skupienia się na lotnictwie.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

RAF Tanker Navigator: Twenty Years of Air to Air Refuelling

Zawartość książki:

Ta książka daje rzadki wgląd w życie wewnątrz eskadr tankowców Królewskich Sił Powietrznych, widziane oczami Tony'ego Goldsa, jednego z najdłużej służących nawigatorów / pilotów floty tankowców RAF.

Podczas swojej kariery, która trwała cztery dekady, latał na dziesiątkach samolotów, przez dosłownie tysiące godzin i pokonał ponad dwa miliony mil. Początkowo główną rolą pierwszych tankowców (Valiantów) była obsługa legendarnych myśliwców przechwytujących English Electric Lightning patrolujących Morze Północne.

Podczas swojej kariery Tony służył na wszystkich kontynentach świata, w tym podczas serii rejsów w Ascension tuż po wojnie o Falklandy. Należał do jednej z załóg tankowców wybranych do pomocy w opracowaniu procedur potrzebnych do przetransportowania Vulcanów w ramach operacji Black Buck na Falklandy, a następnie frachtowców Hercules C130 w celu utworzenia mostu powietrznego Ascension / Falklandy, tak istotnego dla wsparcia Falklandów po zakończeniu wojny strzeleckiej.