Ocena:
Książka „Q is for Quarry” autorstwa Sue Grafton jest ogólnie dobrze odbierana, zwłaszcza przez fanów serii Kinsey Millhone. Zawiera złożoną tajemnicę opartą na zimnej sprawie, wypełnioną angażującymi postaciami i żywą scenerią. Narracja rozwija się powoli, a niektórzy czytelnicy doceniają szczegółowe opisy, podczas gdy inni uważają je za nużące. Ogólnie rzecz biorąc, czytelnicy podkreślają sprytną fabułę i rozwój postaci, chociaż niektórzy wyrażają rozczarowanie tempem i niektórymi łukami postaci.
Zalety:Złożona i wciągająca zagadka oparta na prawdziwej sprawie.
Wady:Silny rozwój postaci i dynamika między Kinsey i jej towarzyszami.
(na podstawie 541 opinii czytelników)
Q is for Quarry
Była to „Jane Doe”, niezidentyfikowana biała kobieta, której rozkładające się ciało odkryto w pobliżu kamieniołomu przy kalifornijskiej autostradzie nr 1. Sprawa trafiła do Departamentu Szeryfa Hrabstwa Santa Teresa, ale detektywi nie mieli wiele do roboty. Kobieta była młoda, miała ręce związane drutem, liczne rany kłute i poderżnięte gardło. Po miesiącach śledztwa morderstwo pozostało nierozwiązane.
To było osiemnaście lat temu. Teraz dwaj mężczyźni, którzy znaleźli ciało, obaj zbliżający się do końca długiej kariery w organach ścigania, chcą po raz ostatni spróbować rozwiązać tę sprawę. Starzy i chorzy, potrzebują kogoś, kto pomoże im w pracy i zwracają się do Kinsey Millhone. Mówią jej, że znajdą rozwiązanie, jeśli tylko uda im się zidentyfikować ofiarę. Kinsey jest zaintrygowana i zgadza się na to zadanie.
Ale powrót do przeszłości może być niebezpieczny, a to, co zaczyna się od poszukiwania prawdziwej tożsamości Jane Doe, kończy się ryzykownym polowaniem na jej zabójcę.
„Q” is for Quarry opiera się na nierozwiązanym zabójstwie, które miało miejsce w 1969 roku, a zainteresowanie Graftona tą sprawą spowodowało wznowienie działań policji. W ciągu ostatniego roku ciało zostało ekshumowane, a znany w całym kraju artysta medycyny sądowej wykonał rekonstrukcję twarzy, która pojawia się na ostatnich stronach „Q” is for Quarry. Zarówno Grafton, jak i oddani członkowie Departamentu Szeryfa Santa Barbara mają nadzieję, że zdjęcie wywoła wspomnienia, które mogą doprowadzić do pozytywnej identyfikacji.
W dniu, w którym Jane Doe została ponownie pochowana, wielu funkcjonariuszy było przy grobie. „To niesamowite”, pisze Grafton, ”myśleć o sile, jaką wciąż ma ta kobieta. Jesteśmy tutaj, trzydzieści trzy lata później, a ona wciąż chce wrócić do domu”.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)