Pytanie akademickie

Opinie czytelników

Recenzje książki „An Academic Question” autorstwa Barbary Pym podkreślają, że choć ma ona elementy jej klasycznego stylu, w tym humor obserwacyjny i głębię postaci, opinie różnią się znacznie w odniesieniu do jej ogólnej jakości, co czyni ją jednym z jej mniejszych dzieł dla wielu czytelników.

⬤ Zawiera charakterystyczny dla Pym humor i wnikliwe obserwacje ludzkich zachowań.
⬤ Wciągający i przytulny styl pisania, który oferuje głębię pomimo tego, że został złożony z wersji roboczych.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali, że otoczenie i postacie są urocze i można się z nimi utożsamić, szczególnie w przypadku osób zaznajomionych ze środowiskiem akademickim.
⬤ Dla fanów Pym jest to interesujące odejście od jej zwykłych postaci.

⬤ Wielu recenzentów uważa, że jest to jedna ze słabszych powieści Pym w porównaniu do jej innych dzieł.
⬤ Niektóre postacie są postrzegane jako słabe lub nieciekawe, nie wzbudzające sympatii lub zaangażowania.
⬤ Fabuła jest czasami opisywana jako cienka lub pozbawiona rozwoju, co sprawia, że wydaje się nijaka.
⬤ Nowi czytelnicy mogą uznać ją za mniej wciągającą, ponieważ może nie reprezentować najlepszych cech Pym.

(na podstawie 28 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

An Academic Question

Zawartość książki:

Caro jest żoną doktora Alana Grimstone'a, wykładowcy na prowincjonalnym uniwersytecie w miasteczku West Country w Anglii.

Wie, że jej otoczenie uważa, że powinna robić więcej ze swoim życiem. Jest matką młodej córki, ale z ulgą może zostawić dziewczynkę pod opieką au pair.

Jej jedyny bezinteresowny czyn - czytanie na głos byłemu misjonarzowi w domu spokojnej starości - zostaje zepsuty, gdy pozwala swojemu mężowi „pożyczyć” niektóre z dokumentów starszego dżentelmena, aby pokonać kolegę. Siostra Caro jest pracownikiem socjalnym niechętnym małżeństwu i dzieciom, ale czy jest szczęśliwa? Wbrew pozorom Caro jest wystarczająco zadowolona. Do czasu, gdy dowiaduje się, że jej mąż Alan ma błądzący wzrok.

Czym jest szczęście? Świadomość, że jest się kochanym? Akademicka sława? A może przyjaźń z ekscentrycznymi przyjaciółmi i widok pierwszych krokusów wiosną lub pnącza Virginia jesienią? Barbara Pym ukończyła pierwszy szkic swojej satyrycznej „Powieści akademickiej” w 1970 roku, dziesięć lat przed śmiercią. Po raz pierwszy została opublikowana pośmiertnie w 1986 roku, dzięki jej przyjaciółce i biografce Hazel Holt.