Ocena:
Książka stanowi znaczący wkład w historię porównawczą, koncentrując się na dynamice rdzennych społeczeństw i ich interakcjach z siłami imperialnymi. Przedstawia dobrze zbadaną i wciągającą analizę podbojów Siuksów i Zulusów, kwestionując tradycyjne narracje o ofiarach. Jednak czytelnicy mają różne opinie na temat stylu pisania, niektórzy uważają go za nudny, podczas gdy inni doceniają jego głębię i przystępność.
Zalety:Książka jest bardzo pouczająca, prowokuje do myślenia i przedstawia unikalną perspektywę porównawczą historii Siuksów i Zulusów. Podkreśla dynamiczną naturę rdzennych kultur i ich odporność, ułatwiając zrozumienie złożonych tematów historycznych. Kilku czytelników chwaliło wciągający styl pisania i zdolność książki do zachęcania do krytycznego myślenia o imperializmie.
Wady:Niektórzy czytelnicy krytykowali styl pisania jako nudny i zbyt akademicki, sugerując, że może być nudny i niewystarczająco wciągający dla niektórych odbiorców. Kilku recenzentów doradziło, że wiele cennych spostrzeżeń można uzyskać z recenzji książek, a nie z lektury samej książki.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
The Dust Rose Like Smoke: The Subjugation of the Zulu and Sioux
W 1876 roku wojownicy Siuksów i Czejenów unicestwili Siódmą Kawalerię Custera pod Little Bighorn. Trzy lata później, pół świata dalej, siły brytyjskie zostały rozbite przez zuluskich wojowników pod Isandhlwana w RPA.
W obu przypadkach całkowita porażka regularnych oddziałów wojskowych przez siły uważane za niezdyscyplinowanych barbarzyńskich plemion oszołomiła imperialny naród. Podobieństwa między tymi dwoma starciami granicznymi zostały już dawno zauważone, ale James O. Gump jako pierwszy analizuje je w kontekście porównawczym.
"To studium stanowi wyzwanie dla amerykańskiej wyjątkowości" - pisze. Postrzegając oba epizody jako część globalnego wzorca nasilonego konfliktu w drugiej połowie XIX wieku, wynikającego z zachodniej dominacji nad ogromną częścią globu, przekonująco śledzi porównania w ich początkach i następstwach.
