Pustka i czasowość: Buddyzm i średniowieczna poetyka japońska

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Emptiness and Temporality: Buddhism and Medieval Japanese Poetics

Zawartość książki:

Pustka i czasowość to opis klasycznej japońskiej poetyki oparty po raz pierwszy na dwóch koncepcjach pustki (J. kū ) i czasowości ( mujō ), które leżą u podstaw średniowiecznej praktyki i rozumienia poezji.

Wyjaśnia unikalną strukturę zbiorowego gatunku poetyckiego zwanego renga (poezja powiązana), analizując pisma Shinkei, zwłaszcza Sasamegoto. Książka ta angażuje współczesną zachodnią teorię, zwłaszcza koncepcje dyf rancji i dekonstrukcji Derridy, aby oświetlić postępujące przemieszczenie, które stanowi dynamiczną poezję łącznika renga, gdy sekwencja przechodzi od wersu 1 do 100. Czerpie również z fenomenologii, Bycia i czasu Heideggera, pojęcia dialogu Bachtina, Prawdy i metody Gadamera, hermeneutyki i koncepcji tłumaczenia, aby zagłębić się w filozoficzne kwestie języka, umysłu i procesu twórczego.

Co więcej, książka śledzi rozwój japońskiego poczucia wzniosłości i niewysłowionego (yūgen i jego warianty) od identyfikacji, przez wcześniejszych poetów waka, takich jak Shunzei i Teika, ich praktyki artystycznej z medytacją buddyjską (Zen lub shikan) oraz wyższej poezji jako ekstatycznej figuracji królestwa Dharmy. Pustka i czasowość stanowi radykalnie nową definicję japońskiej poezji od okresu średniowiecza jako poezji symbolistycznej, figuracji sacrum, a nie reprezentacji natury, i ujawnia, w jaki sposób wymiar duchowy lub moralny jest niezbędny do zrozumienia tradycyjnych japońskich ideałów i praktyk estetycznych, takich jak występ N, kaligrafia i malarstwo czarnym tuszem.