Punkt bez powrotu

Opinie czytelników

„Punkt bez powrotu” Marthy Gellhorn to mocna powieść o II wojnie światowej, oparta na jej doświadczeniach z pierwszej ręki jako korespondentki wojennej. Historia Jacoba Levy'ego, amerykańskiego żołnierza żydowskiego pochodzenia, toczy się pośród realiów walki, aż do wydarzeń w Dachau. Książka oddaje dwoistość okropności wojny i codziennego życia żołnierzy, podkreślając rozwój postaci i głębię emocjonalną.

Książka opisywana jest jako pięknie wykonana, ekscytująca i przejmująca, z głębokim rozwojem postaci i unikalną perspektywą na II wojnę światową z punktu widzenia kobiety. Recenzenci doceniają doświadczenie Gellhorn z pierwszej ręki, które nadaje narracji autentyczności. Przedstawienie wewnętrznych zmagań żołnierzy i przerażających realiów wojny jest potężne, dzięki czemu książka prowokuje do myślenia i wywiera wpływ.

Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że tempo jest powolne, a narracja meandruje, przez co czasami nie można dojść do sedna sprawy. Niektórzy wyrazili niezadowolenie z rozwoju postaci, zwłaszcza Jacoba Levy'ego, i zauważyli, że przedstawienie niektórych wydarzeń było niespójne. Niektórzy uznali niektóre fragmenty historii za mniej wciągające, często określając je mianem „puchu”, i uważali, że zakończenie było nagłe lub niesatysfakcjonujące.

(na podstawie 22 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Point of No Return

Zawartość książki:

Pierwotnie opublikowana w 1948 roku, ta potężna powieść podąża za batalionem piechoty armii amerykańskiej w Europie przez ostatnie miesiące II wojny światowej - przez bitwę o wybrzuszenie, aliancki atak na Niemcy i odkrycie nazistowskich obozów zagłady.

Jacob Levy, młody żołnierz z St. Louis, nigdy nie zastanawiał się nad polityką, sprawami światowymi ani swoim żydowskim dziedzictwem, ale po wyzwoleniu Dachau konfrontuje się z horrorem Holokaustu i dokonuje brutalnej zemsty.

Wstrząśnięty nowym zrozumieniem powiązań ludzkości, dochodzi do porozumienia z własną żydowską tożsamością i zmaga się z pytaniami o indywidualną odpowiedzialność moralną, które są nadal aktualne pięćdziesiąt lat później. W posłowiu Martha Gellhorn wskazuje na korzenie powieści w jej własnych doświadczeniach jako korespondentki wojennej, która po raz pierwszy usłyszała o nazistowskich obozach koncentracyjnych podczas hiszpańskiej wojny domowej i sama dotarła do Dachau tydzień po tym, jak amerykańscy żołnierze odkryli obóz na końcu wiejskiej ulicy.