Psychodeliczna łąka

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Psychedelic Meadow

Zawartość książki:

Dorastanie w Jersey w latach siedemdziesiątych, zanim wyjechałem, by studiować amerykanistykę na Uniwersytecie Essex, nie było łatwe jako anomalny poeta żyjący w w dużej mierze prostym, materialistycznym społeczeństwie. Moją ucieczką było znalezienie pracy na pół etatu u Johna Bergera, członka rodziny Berger Paints, która opatentowała błękit pruski, pierwszy nowoczesny syntetyczny pigment.

John Berger, bogaty, samotny esteta, nałogowy bibliofil i zbieracz antyków, trzymał swoją matkę zmumifikowaną w salonie swojej posiadłości Tivoli, a moje niezwykłe wprowadzenie do jego ekscentrycznego, przypadkowego stylu życia stanowi podstawę tej sekwencji. Po podpaleniu jego posiadłości, pozostawionej jako ruina w Waterworks Valley, skorupa domu i przyległe pola były używane przez grupę moich przyjaciół do zażywania LSD i ustawiania dużych głośników w ruinie, przez które odtwarzano muzykę psychodeliczną i przełomowe albumy rockowe z tamtego okresu. Nazwaliśmy to miejsce Psychodeliczną Łąką, ponieważ było ono regularnie kolorowane i kształtowane przez kwas.

Dokumentacja LSD Pauli Stratton z jej doświadczeń z narkotykiem stała się kluczowym czynnikiem wpływającym na moją poezję. Kiedy popełniła samobójstwo pod koniec lat siedemdziesiątych w squacie w Chester Gate, Regent's Park, zapaliło się we mnie wielkie światło, a mój wiersz "Elegia dla Pauli Stratton" można znaleźć w zbiorze This Is how You Disappear, mojej książce elegii dla zmarłych przyjaciół.

Nikt, kogo znam, nigdy nie był piękniejszy. (Jeremy Reed)