Psycho-Sexual: Męskie pożądanie u Hitchcocka, de Palmy, Scorsese i Friedkina

Opinie czytelników

Książka oferuje świeże spojrzenie na filmy Hitchcocka przez pryzmat teorii queer i tradycyjnej krytyki filmowej. Przedstawia szczegółowe analizy, które ujawniają nowe interpretacje, sprawiając, że znane filmy znów stają się nowe.

Wciągające i naukowe analizy, unikalne połączenie teorii queer i krytyki filmowej, szczegółowa lektura każdego filmu, atrakcyjny wybór filmów, oferuje nowe spojrzenie na dobrze znane dzieła.

Niektóre interpretacje mogą wydawać się nieprzekonujące, potencjalnie niszowe, jeśli czytelnicy nie są zaznajomieni z teorią queer.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Psycho-Sexual: Male Desire in Hitchcock, de Palma, Scorsese, and Friedkin

Zawartość książki:

Psycho-Sexual to pierwsza książka, która odnosi dziedzictwo Alfreda Hitchcocka do trzech kluczowych reżyserów Hollywood lat 70-tych - Briana De Palmy, Martina Scorsese i Williama Friedkina - których twórczość sugeruje pornograficzne męskie spojrzenie, które pojawiło się w Hitchcockowskim przedstawieniu voyeurystycznego, homoerotycznie nastawionego amerykańskiego mężczyzny. Łącząc teorię queer z perspektywą psychoanalityczną, David Greven rozpoczyna od ponownego rozważenia Psychozy i remake'u Człowieka, który wiedział za dużo z 1956 roku, aby przedstawić ewolucyjny rozwój amerykańskiej męskości przez filmowca.

Psycho-Sexual analizuje wczesne komedie De Palmy o poborowym z czasów wojny w Wietnamie, a także jego film Dressed to Kill, wraz z Taksówkarzem Scorsese i Rejsem Friedkina, jako reakcje i pomysłowe rozwinięcia genderowych tematów i estetycznych podejść Hitchcocka. Greven pokazuje, jak znaczące polityczne osiągnięcia tych filmów wynikają z głęboko niepokojącego, brutalnego, a nawet smutnego kontekstu psychologicznego i społecznego. Odnosząc się do współczesnych teorii pornografii, a jednocześnie ustalając, że pornografia pojawiła się w klasycznej erze Hollywood, Greven argumentuje, że filmowcy z Nowego Hollywood wykorzystali radykalną decentralizację heteroseksualnej męskiej dominacji Hitchcocka.

Powstałe w ten sposób obrazy heteroseksualnej męskiej ambiwalencji pozwoliły na inwestycję w pożądanie osób tej samej płci; aura homofobii została oparta na fascynacji homoerotyką. Psycho -Sexual bada również szerszy kryzys płci i dezorganizację, które przenikały epokę zimnej wojny i nowego Hollywood, na nowo wyobrażając sobie definiujące założenia krytyki Hitchcocka.