Psychiatry in Crisis: At the Crossroads of Social Sciences, the Humanities, and Neuroscience
Dziedzina psychiatrii akademickiej jest w kryzysie, wszędzie. Nie jest to jedynie kryzys zdrowotny związany z niedoborem lub dystrybucją zasobów, konkurującymi roszczeniami i modelami praktyki lub poziomem rozwoju w poszczególnych krajach, ale głębszy, bardziej fundamentalny kryzys dotyczący samej definicji i teoretycznych podstaw psychiatrii.
Rodzaje pytań, które reprezentują ten kryzys, obejmują to, czy psychiatria jest nauką społeczną (jak psychologia lub antropologia), czy jest lepiej rozumiana jako część nauk humanistycznych (jak filozofia, historia i literatura), czy też przyszłość psychiatrii jest najlepiej zapewniona jako gałąź medycyny (oparta na genetyce i neuronauce)? W rzeczywistości pytanie często dyskutowane od początku współczesnej psychiatrii dotyczy modelu biomedycznego, tak więc częścią nieustannego samokwestionowania psychiatrii jest to, w jakim stopniu jest ona lub nie jest gałęzią medycyny. Ten wyjątkowy i odważny tom oferuje reprezentatywny i krytyczny przegląd historii współczesnej psychiatrii z głęboko przemyślanymi transdyscyplinarnymi odczytami literatury i praktyk w tej dziedzinie przez dwóch profesorów psychiatrii, którzy są aktywni w praktyce i zaangażowani w badania oraz mają podwójne szkolenie w zakresie psychiatrii naukowej i filozofii.
W naprzemiennych rozdziałach przedstawiających kontrastujące argumenty dotyczące przyszłości psychiatrii, dwaj autorzy kończą dialogiem między nimi, aby rozwinąć teoretyczne, badawcze i praktyczne implikacje obecnego kryzysu psychiatrii, nakreślając obszary rozbieżności, konsensusu i owocnej współpracy w celu rewizji dzisiejszej psychiatrii. Tom jest skrupulatnie udokumentowany, ale napisany przystępnym językiem z kapsułkowymi podsumowaniami kluczowych obszarów teorii, badań i praktyki zarówno dla studentów, jak i praktyków w naukach społecznych i humanistycznych oraz w medycynie, psychiatrii i neuronaukach.
