Psellos i patriarchowie: listy i mowy pogrzebowe Keroullariosa, Leichoudesa i Xiphilinosa

Opinie czytelników

Książka jest zbiorem listów i mów pogrzebowych bizantyjskiego historyka Michaela Psellusa, dostarczając cennego kontekstu dla wydarzeń politycznych jego czasów. Podkreśla relacje osobiste i dynamikę polityczną w XI-wiecznym Cesarstwie Bizantyjskim.

Tłumaczenie jest dobrze wykonane, z doskonałym wstępem i komentarzem, który poprawia zrozumienie. Dodaje znaczący kontekst do historii Bizancjum i pokazuje perspektywy i relacje Psellusa.

Recenzent wspomina, że Michael Psellus nie jest jego ulubioną postacią w historii Bizancjum, co sugeruje możliwą stronniczość lub brak atrakcyjności jego postaci.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Psellos and the Patriarchs: Letters and Funeral Orations for Keroullarios, Leichoudes, and Xiphilinos

Zawartość książki:

Psellos and the Patriarchs: Letters and Funeral Orations for Keroullarios, Leichoudes, and Xiphilinos zawiera tłumaczenia mów pogrzebowych napisanych przez Michaela Psellosa, czołowego bizantyjskiego intelektualistę XI wieku, dla trzech ekumenicznych patriarchów Konstantynopola, których znał najlepiej: Michaela Keroullariosa (1043-1058), Konstantinosa Leichoudesa (1059-1063) i Ioannesa Xiphilinosa (1064-1075). Oracje są ważnymi źródłami dla życia i reputacji tych patriarchów; są również głównym źródłem dla reform edukacyjnych przeprowadzonych przez cesarza Konstantyna IX Monomachosa w połowie lat czterdziestych X wieku, a także dla wielu wydarzeń tego burzliwego stulecia, których świadkiem był Psellos, w tym powstań ludowych, spisków, wojen domowych i bitwy z katolickimi legatami w 1054 roku.

Nigdy wcześniej nie przetłumaczone na język angielski oracje i listy są wprowadzane przez szczegółową analizę historycznych relacji Psellosa z patriarchami i interpretację dzieł. Oracje są nie tylko ważnymi źródłami historycznymi: są kluczowymi okazami bizantyjskiej retoryki w okresie przejściowym, a także kluczowymi tekstami w korpusie samego Psellosa.

Psellos wykorzystał je do zdobycia ważnych punktów na poparcie własnego programu filozoficznego i do przedstawienia szerszych twierdzeń na temat etyki i metafizyki oraz roli nauki w życiu politycznym i kościelnym. Oracjom towarzyszą tłumaczenia długiego listu, który Psellos napisał do Keroullariosa i pary listów do Xiphilinosa, w których bronił kluczowych aspektów swojego projektu filozoficznego.