Przynoszący sen

Opinie czytelników

Ta książka to szczery zbiór poezji Daniela Ruefmana, który porusza ważne tematy życiowe, w tym radość, smutek, rodzinę i stratę. Wiersze Daniela Ruefmana są wciągające i zrozumiałe, często dotykając osobistych doświadczeń, takich jak rodzicielstwo i żałoba.

Angażująca i poruszająca poezja, tematy, które można odnieść do siebie, szczera eksploracja doświadczeń życiowych, proste, ale wpływowe wersety i emocjonalny rezonans z czytelnikiem. Styl pisania jest opisywany jako mieszanka Hicoka i Bukowskiego, atrakcyjna nawet dla tych, którzy nie są ekspertami od poezji.

Książka może nie spodobać się każdemu, szczególnie tym, którzy nie są przyzwyczajeni do czytania poezji. Niektórym czytelnikom może być trudno odnaleźć się w poezji, chociaż ten zbiór jest bardziej przystępny.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Sleep Bringer

Zawartość książki:

Recenzja

Intymny i pouczający, nowy zbiór Daniela Ruefmana ze współczuciem angażuje się w słabość i stratę, przekazując hojność ducha. W tytułowym wierszu nowy ojciec znajduje się w zawieszeniu między pamiętnym dzieciństwem a rodzicielską radością, stając się pocieszającym olbrzymem, którego kiedyś widział w swoim ojcu. Cichy, spostrzegawczy głos Ruefmana błyszczy w delikatnym portrecie „Arthur” i w „Canoeing Canaveral”, wciągającej villanelle. Sercem tego zbioru są nawiedzające kadencje „There You Were” i „Broken”, które z czułością przywołują utratę niemowlęcego syna Ruefmana. Kilka wierszy sugeruje przenikliwą świadomość ludzkich wad: „Inbox Anger” i »Socrates Had It Right« brutalnie przedstawiają rodzinny egoizm, podczas gdy »Danforth House« i »White Noise« analizują narodowy dyskurs, który »usypia nas do snu«.

Jonna Gjevre, autorka Requiem w La Paz

Wiersze „Sleep Bringer” Ruefmana są bardzo emocjonalne, ludzkie i przystępne. Duszone w wyrafinowanym poetyckim sosie, wciąż zachowują surową wrażliwość. Potężne miłości i straty rodzicielstwa zabrały go w trudne i rozpaczliwe miejsca egzystencjalne, a on, jako „przynoszący sen”, zastanawia się, jak zapewnić swoim dzieciom bezpieczeństwo w niebezpiecznym świecie, w którym noworodki mogą umrzeć w niewytłumaczalny sposób. Jego rozczarowanie społeczeństwem przewija się przez całą kolekcję, a religia stała się „nieświeża” jak stare cukierki maślane, „osadzone” w „żwirze, który nie mógł odżywiać i celofanie, który nie mógł uratować”.

Sandra J. Lindow, autorka / redaktorka Alchemii gwiazd II