Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje podkreślają, że książka jest niezbędnym przewodnikiem po stylu dla pisarzy, zapewniającym jasne i zwięzłe porady dotyczące gramatyki i użycia języka angielskiego. Wielu użytkowników docenia dowcip i elegancję książki, dzięki czemu jest ona przyjemna w czytaniu, a jednocześnie zawiera wiele informacji. Służy ona jako praktyczne odniesienie do poprawy umiejętności pisania i zrozumienia niuansów amerykańskiego i brytyjskiego angielskiego. Niektórzy recenzenci zauważają jednak problemy z jakością druku, powołując się na niewyraźne strony, a także pojawiają się uwagi na temat tego, że korzystanie z niej zależy od intencji czytelnika, czy to w celu prawdziwej poprawy, czy pretensjonalności.
Zalety:Niezbędny przewodnik do doskonalenia umiejętności pisania, jasne i zwięzłe odniesienie, przyjemne i dowcipne, świetne do zrozumienia niuansów języka angielskiego, pomocne zarówno dla początkujących, jak i doświadczonych pisarzy.
Wady:Niektóre strony są niewyraźne i źle wydrukowane, możliwość niezrozumienia celu książki, jeśli jest używana pretensjonalnie, obecność błędów typograficznych.
(na podstawie 33 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Economist Style Guide - 12th Edition
Zawartość książki:
Rzadko zdarza się, by ktoś - nawet osoba zajmująca się słowami - chciał przeczytać przewodnik po stylu od deski do deski. Ale The Economist Style Guide, zaprojektowany, jak mówi książka, w celu promowania dobrego pisania, jest tak dowcipny i rygorystyczny, że nie można mu się oprzeć.
Książka składa się z trzech części. Pierwszą z nich jest książka stylu Economist, która działa jak swego rodzaju dokument przedstawiający stanowisko na rzecz jasnego, zwięzłego i poprawnego użycia. Największymi zakazami wymienionymi we wstępie książki są: „Nie bądź nachalny....
Nie bądź uprzejmy lub arogancki....
Nie bądź zbyt zadowolony z siebie.... Nie bądź zbyt rozmowny....
Nie bądź zbyt dydaktyczny.... (I) nie bądź niechlujny”. Zanim jeszcze dotrzemy do litery B, przypomniano nam, że pogarszać „oznacza pogarszać, a nie drażnić lub denerwować”; że alibi „to udowodniony fakt przebywania w innym miejscu, a nie fałszywe wyjaśnienie”; oraz że anarchia „oznacza całkowity brak prawa lub rządu.
Może być harmonijna lub chaotyczna”. Część 2 książki opisuje wiele różnic w pisowni, gramatyce i użyciu między brytyjskim i amerykańskim angielskim. Podczas gdy wiele brytyjskich zwrotów jest znanych większości Amerykanów i vice versa, istnieją pewne słowa - takie jak homely, bomb i table - które nabierają zupełnie innego znaczenia po przekroczeniu Atlantyku.
Część 3 zawiera przydatne odniesienia do takich informacji, jak popularne skróty biznesowe, wskaźniki księgowe, skala Beauforta, klasyfikacje handlu towarami, waluty, prawa, miary i indeksy giełdowe. Amerykański czytelnik powinien być świadomy (ale nie odstraszony przez fakt), że niektóre z poruszanych zagadnień stylistycznych są specyficznie brytyjskie.
--Jane Steinberg
