Oryginalny tytuł:
A Guide to the French and American Claims Commission 1880-1885: Our French Immigrant Ancestors and the American Civil War
Zawartość książki:
Wojna secesyjna toczyła się głównie na południu Stanów Zjednoczonych, gdzie wielu zagranicznych mieszkańców poniosło znaczne straty pieniężne i osobiste. W 1880 roku Stany Zjednoczone i Francja powołały komisję do zbadania roszczeń francuskich obywateli mieszkających lub prowadzących interesy w Ameryce w latach 1861-1866.
Rozstrzygnięto ponad 700 roszczeń, choć niewiele z nich otrzymało znaczące kwoty pieniężne. Akta sprawy, przechowywane w Archiwach Narodowych, są skarbnicą informacji o tych imigrantach i ich rodzinach, ich pochodzeniu, zawodach, a także operacjach i zachowaniu zarówno południowych, jak i północnych wojsk, które walczyły dosłownie na ich podwórkach. Większość roszczeń została złożona w Luizjanie, choć około stu pochodziło z Mississippi, Alabamy, Arkansas, Kalifornii, Georgii, Illinois, Indiany, Kentucky, Missouri, Pensylwanii, Rhode Island, Karoliny Południowej, Tennessee, Teksasu i Wirginii.
Ci francuscy imigranci przybyli z metropolitalnej Francji, w większości z małych wiosek, choć kilku pochodziło z dużych miast, takich jak Paryż, Bordeaux, Nicea, Nantes i Nancy. Znaczna liczba przybyła również z Antyli Francuskich: Saint-Domingue (HaIti) i Martyniki.
Inni pochodzili z południowej Belgii, Nadrenii-Palatynatu (Bawaria, Niemcy) i Monako, urodzeni jako Francuzi w latach 1799-1815 za panowania Napoleona. Kilku wybranych wnioskodawców było zamożnymi biznesmenami i francuskimi szlachcicami, którzy posiadali aktywa, ale nigdy nie mieszkali w Stanach Zjednoczonych. Chociaż bogactwo i status społeczny wnioskodawców były bardzo zróżnicowane, tragedia i trudności nękały ich w równym stopniu.
Od szampana Charliego Heidsiecka, który zarobił, stracił i odzyskał fortunę w Ameryce, po kobiety takie jak Marie Dugout, która uciekła z Francji z córką i jej kochankiem, aby rozpocząć życie od nowa w Luizjanie, każda historia jest wyjątkowa i fascynująca. Niestety, tylko garstka wnioskodawców lub ich spadkobierców otrzymała wystarczającą ilość pieniędzy, aby zrekompensować swoje straty.
