Oryginalny tytuł:
Surviving the French Revolution: A Bridge across Time
Zawartość książki:
Wybuch rewolucji francuskiej w 1789 roku spowodował przyspieszenie czasu w połączeniu z niemożnością przewidzenia, co może się wydarzyć w przyszłości. Ponieważ bezprecedensowe wydarzenia wyprzedzały dni, osoby uwikłane w wir rewolucji miały niewiele czasu na podjęcie rozsądnych decyzji dotyczących dalszego postępowania.
Brak wiarygodnych informacji i opóźnienia w komunikacji między Paryżem a prowincjami tylko pogarszały sytuację. W rezultacie niektórzy uciekli na wygnanie do Europy i Stanów Zjednoczonych, podczas gdy inni pozostali, aby skorzystać z nowych możliwości oferowanych przez rewolucyjny rząd. W latach 1789-1794 rząd przeszedł z pozycji pełnej nadziei współpracy do pozycji desperackich środków podjętych podczas terroru w latach 1793-1794.
W rezultacie ci obywatele Francji, którzy uciekli na początku rewolucji, w tym wielu arystokratów i braci króla, a także artystka Elisabeth Vigee-LeBrun, mogli wrócić dopiero wiele lat później, podczas gdy ci, którzy pozostali, tacy jak mąż Vige-LeBrun, handlarz dziełami sztuki Jean-Baptiste Pierre LeBrun, a także artysta Jacques-Louis David, pisarze Sbastien Chamfort i Andr Chnier oraz wydaleni deputowani Girondin, wybrali strategie przetrwania, które, jak mieli nadzieję, zakończą się sukcesem. Dla wszystkich tych, których to dotyczyło, wyczucie czasu było kluczem do przetrwania, a ci, którzy przeżyli, odkryli, że przekroczyli most między starożytnym reżimem a początkiem nowoczesnego świata.
Nie byłoby możliwe uchwycenie pełnego znaczenia okresu między 1789 a 1795 rokiem, dopóki czas nie zwolniłby do bardziej rozsądnego poziomu po upadku Robespierre'a w 1794 roku. Jednak niewielu mogło sobie wówczas wyobrazić, że minie prawie sto lat, zanim zostanie ustanowiona stabilna republika francuska.
