Oryginalny tytuł:
Jean-Baptiste-Pierre LeBrun: In Pursuit of Art (1748-1813)
Zawartość książki:
Życie Jeana-Baptiste'a Pierre'a LeBruna było naznaczone jego intensywnym zainteresowaniem sztuką, najpierw jako artysty, a następnie od 1770 r. do jego śmierci w 1813 r., jako handlarza/konesera sztuki i jako uczestnika przekształcenia Luwru w muzeum narodowe podczas rewolucji francuskiej.
Udało mu się dostosować do każdego reżimu, który przejął władzę, od monarchii przez republikę po imperium. Ożenił się z artystką Elisabeth Vig e w 1776 roku i razem zajmowali ważne miejsce w przedrewolucyjnym świecie kultury Paryża. LeBrun dużo podróżował, kupując dzieła sztuki do swojej galerii i przyczyniając się do powstania wielu arystokratycznych kolekcji.
Jego ekspertyza w zakresie atrybucji XVII-wiecznych obrazów holenderskich i flamandzkich została uznana na całym świecie, a jego praca referencyjna na ten temat została uznana za najbardziej wszechstronną, jaką kiedykolwiek napisano. LeBrun, wnuk wybitnego artysty Charlesa LeBruna, stał się jednym z odnoszących największe sukcesy dealerów sztuki w Paryżu.
Odegrał aktywną rolę w polityce sztuki w latach 1789-1802, służąc jako ekspert-komisarz w dziedzinie renowacji w Muzeum Narodowym. Jego inwentarze dzieł sztuki, skonfiskowanych z całej Europy przez armie Napoleona, stanowiły cenny zapis rozwoju francuskiego muzeum narodowego.
Ponadto jego inwentaryzacje były przydatne w identyfikacji i odzyskiwaniu dzieł skonfiskowanych przez nazistów podczas II wojny światowej. Osiągnięcia LeBruna w burzliwym okresie zmian politycznych i artystycznych stanowią dowód jego wkładu w koncepcję muzeum sztuki nowoczesnej, zwłaszcza w dziedzinie konserwacji, renowacji i aranżacji.
