Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „The Mind's Past” autorstwa Michaela Gazzanigi przedstawia przemyślaną eksplorację ludzkiej świadomości i funkcji mózgu, w szczególności koncentrując się na koncepcji „interpretatora” w lewej półkuli, który konstruuje narracje naszych doświadczeń. Podczas gdy wielu czytelników uważa te spostrzeżenia za fascynujące i pouczające, tekst może być niespójny pod względem głębi i jasności, co czasami stanowi wyzwanie dla odbiorców.
Zalety:⬤ Prowokująca do myślenia i pouczająca, oferująca wgląd w świadomość i funkcjonowanie mózgu.
⬤ Napisana dla szerokiego grona odbiorców, dzięki czemu złożone tematy stają się zrozumiałe.
⬤ Omawia istotne koncepcje, takie jak „tłumacz”, które wielu uważa za przydatne do zrozumienia relacji umysł-mózg.
⬤ Urzekające anegdoty i przykłady z neuronauki tworzą wciągającą opowieść.
⬤ Podważa tradycyjne poglądy na temat wolnej woli i świadomości.
Wady:⬤ Niespójny styl pisania; czasami zbyt techniczny lub zbyt uproszczony dla odbiorców.
⬤ Niektórzy czytelnicy odczuwali brak głębi w omawianiu krytycznych pojęć, w szczególności świadomości.
⬤ Niejasności w wyjaśnieniu „interpretatora” i jego implikacji mogą wprawić czytelników w zakłopotanie.
⬤ Czasami protekcjonalny ton autora wobec przeciwnych poglądów może podważyć jego wiarygodność.
⬤ Wymaga uważnej lektury, co może ograniczać dostępność dla niektórych odbiorców.
(na podstawie 19 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Mind's Past
Zawartość książki:
Dlaczego ludzki mózg upiera się przy interpretowaniu świata i konstruowaniu narracji? W tej przełomowej pracy Michael S. Gazzaniga, jeden z czołowych neuronaukowców poznawczych na świecie, pokazuje, w jaki sposób nasz umysł i mózg dokonują niesamowitego wyczynu konstruowania naszej przeszłości - procesu wyraźnie obarczonego błędami percepcji, pamięci i osądu. Pokazując, że specyficzne systemy wbudowane w nasz mózg wykonują swoją pracę automatycznie i w dużej mierze poza naszą świadomością, Gazzaniga kwestionuje nasze codzienne wyobrażenia o sobie i rzeczywistości. Implikacje jego pomysłów sięgają głęboko do natury percepcji i pamięci, głębi ludzkiego instynktu oraz sposobów, w jakie konstruujemy to, kim jesteśmy i jak pasujemy do otaczającego nas świata.
W ciągu ostatnich trzydziestu lat nauki o umyśle opracowały obraz nie tylko tego, jak zbudowane są nasze mózgi, ale także tego, do czego zostały stworzone. Wyłaniający się obraz jest cudownie jasny i wyraźny, podkreślając pogląd Williama Jamesa, że ludzie mają znacznie więcej instynktów niż inne zwierzęta. Każde dziecko rodzi się z obwodami, które obliczają informacje umożliwiające mu funkcjonowanie w świecie fizycznym. Nawet to, co pomaga nam zrozumieć relacje społeczne, mogło wyrosnąć z praw percepcji dostarczonych do mózgu niemowlęcia. Rzeczywiście, zdolność do przekazywania kultury - czynność, która jest tylko częścią ludzkiego repertuaru - może wynikać z wielu automatycznych i unikalnych procesów percepcyjno-motorycznych, które dają początek zdolnościom umysłowym, takim jak wiara i kultura.
Gazzaniga wyjaśnia, w jaki sposób umysł interpretuje dane, które mózg już przetworzył, sprawiając, że "my" dowiadujemy się jako ostatni. Pokazuje, że to, co "my" widzimy, często jest iluzją i wcale nie jest tym, co postrzega nasz mózg. Fałszywe wspomnienia stają się częścią naszego doświadczenia; autobiografia jest fikcją. Badając, w jaki sposób mózg umożliwia działanie umysłu, Gazzaniga wskazuje nam jedną z największych tajemnic ludzkiej ewolucji: w jaki sposób stajemy się tym, kim jesteśmy.
