Przemówienie do wszystkich wierzących w Chrystusa: Świadek boskiej autentyczności Księgi Mormona

Opinie czytelników

Recenzje książki podkreślają, że jest ona kluczowym dziełem dla zrozumienia wczesnej historii i nauk Kościoła LDS z perspektywy Davida Whitmera, kluczowej postaci i świadka Księgi Mormona. Chociaż książka dostarcza cennych spostrzeżeń na temat odchyleń Józefa Smitha od postrzeganych oryginalnych doktryn, opinie na temat jej ogólnej wiarygodności i intencji różnią się znacznie wśród czytelników.

Książka opisywana jest jako pouczająca, zapewniająca krytyczny wgląd w historię Kościoła LDS, kwestionująca ustalone doktryny i zachęcająca czytelników do kwestionowania ślepej wiary. Wielu czytelników doceniło szczery charakter świadectwa Whitmera i zgłębianie tematów takich jak duma, objawienie i ewoluujące nauki kościoła.

Niektórzy czytelnicy uznali książkę za zbyt jednostronną, przedstawiającą poglądy Whitmera bez wyważonego uwzględnienia innych perspektyw. Istnieją obawy co do wiarygodności Whitmera jako historyka ze względu na czas, jaki upłynął od opisywanych przez niego wydarzeń i możliwe uprzedzenia ukształtowane przez jego osobiste doświadczenia. Ponadto, kilku czytelników uznało, że tekst jest błędny lub pozbawiony wiarygodności.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

An Address to All Believers in Christ: By A Witness to the Divine Authenticity of the Book of Mormon

Zawartość książki:

Wczesny wyznawca kościoła mormońskiego David Whitmer wydaje tutaj swój słynny list skierowany do wszystkich chrześcijan na Ziemi.

Świadcząc o istnieniu złotych płyt odkrytych przez Josepha Smitha w stanie Nowy Jork, David Whitmer objaśnia zasady mormonizmu i zachęca czytelników do wysłuchania jego deklaracji. Co bardziej kontrowersyjne, słyszymy relację Whitmera o tym, jak kościół skłaniał się ku niezwykłym wierzeniom i praktykom, takim jak poligamia. Pisząc pod koniec swojego życia w latach osiemdziesiątych XIX wieku, starszy Whitmer potępia tę praktykę i inne wydarzenia jako przykłady zbłądzenia przywódców kościoła Świętych w Dniach Ostatnich.

Tak więc, chociaż autor chwali Josepha Smitha za wykorzystanie jego darów proroctwa i charyzmy do założenia ruchu mormońskiego, nie pochwala późniejszych działań założyciela. Niezmiennym przesłaniem jest to, że Bóg jest ostatecznym sędzią naszych zachowań i że to Bóg zadecyduje o losach wszystkich jednostek, gdy zginą, a ich dusze przemierzą życie pozagrobowe.

Choć zdenerwowany tym, kim stał się Józef Smith, Whitmer przedstawia tutaj szczerą i szczerą refleksję na temat ruchu LDS. Przez całe życie stał się najbardziej poszukiwaną postacią do komentowania spraw mormońskich. Wraz ze wzrostem liczby i wpływów mormonów, sława Whitmera została podtrzymana dzięki jego statusowi jednego z „Trzech Świadków” pojawienia się złotych płyt Księgi Mormona.