Przeklęte kobiety: Grzesznice i czarownice w purytańskiej Nowej Anglii

Opinie czytelników

Książka zapewnia dogłębną analizę płci i jej wpływu na purytańską teologię i doświadczenia kobiet w Nowej Anglii, szczególnie w odniesieniu do procesów czarownic w Salem. Chociaż oferuje wnikliwą analizę i jest przydatna do celów akademickich, niektórzy czytelnicy uznają ją za suchą lub stronniczą wobec kobiet.

Przemyślane rozważania na temat płci i doświadczenia religijnego, wnikliwa analiza ideologii purytańskiej, przydatna w kursach akademickich na temat purytanów i religii, fascynujące badanie przecięcia płci i wiary, szczególnie w kontekście procesów czarownic w Salem.

Niektórzy czytelnicy uważają ją za nudną i powtarzalną, co prowadzi do braku zaangażowania. Krytykuje się ją za stronniczość wobec kobiet i potępianie ich doświadczeń.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Damned Women: Sinners and Witches in Puritan New England

Zawartość książki:

W swojej analizie kulturowej konstrukcji płci we wczesnej Ameryce Elizabeth Reis bada skrzyżowanie purytańskiej teologii, purytańskiej oceny kobiecości i epizodów czarów w Salem. Znajduje w tych przecięciach podstawę do zrozumienia, dlaczego kobiety były oskarżane o czary częściej niż mężczyźni, dlaczego częściej się przyznawały i dlaczego często oskarżały inne kobiety o bycie czarownicami.

Negocjując swoje przekonania na temat diabelskich mocy, zarówno kobiety, jak i mężczyźni osadzali kobiecość w dyskursie deprawacji. Purytańscy ministrowie podkreślali, że kobiety i mężczyźni są równi w oczach Boga, a obie płcie są w równym stopniu zdolne do oddania się Chrystusowi lub diabłu. Niemniej jednak, jak wyjaśnia Reis, kobiecość i zło były nierozerwalnie związane w umysłach i sercach siedemnastowiecznych purytanów z Nowej Anglii.

Kobiety i mężczyźni w równym stopniu obawiali się piekła, ale kultura purytańska zachęcała kobiety do wierzenia, że to ich nikczemna natura je tam zabierze, a nie konkretne grzechy, które mogły popełnić. Reis argumentuje, że po procesach o czary w Salem rozumienie grzechu i diabła przez purytanów uległo zmianie.

Ministrowie i świeccy wyobrażali sobie szatana, który kusił grzeszników i fizycznie przewodniczył piekłu, a nie tego, który posiadał dusze w świecie żywych. Kobiety i mężczyźni stawali się coraz bardziej pewni swojego odkupienia, chociaż kobiety bardziej niż mężczyźni nadal wyobrażały sobie siebie jako zasadniczo zepsute, nawet po Wielkim Przebudzeniu.