Prowadzenie wojny: sojusze, koalicje i instytucje przemocy międzypaństwowej

Oryginalny tytuł:

Waging War: Alliances, Coalitions, and Institutions of Interstate Violence

Zawartość książki:

Sojusze wojskowe stwarzają ograniczenia i możliwości dla państw dążących do realizacji swoich interesów na całym świecie. Wojna, z perspektywy Zachodu, nie jest samotnym przedsięwzięciem.

Partnerstwa wszelkiego rodzaju służą jako podstawa do projekcji siły i użycia siły. Te relacje między państwami stanowią fundament, na którym budowana jest hegemonia. Waging War argumentuje, że te instytucje międzypaństwowej przemocy - nie tylko technologia, możliwości oraz poziom profesjonalizmu i wyszkolenia sił zbrojnych - służą jako gotowe mechanizmy do użycia siły.

Jednak instytucje te nie zawsze są dobrze zaprojektowane i nie zawsze zwiększają skuteczność walki tak, jak mogłyby. Czasami służą jako hamulce zdolności państwa. Jednocześnie korzyści netto płynące z posiadania tej sieci partnerstw, porozumień i sojuszy są niezwykłe.

Umożliwia szybką reakcję na kryzys i ułatwia przeciwdziałanie zagrożeniom wszędzie tam, gdzie się pojawią. Niniejsza książka określa, które rozwiązania instytucjonalne ułatwiają państwom realizację ich planów i zwyciężanie w czasie wojny, a które elementy rozwiązań instytucjonalnych osłabiają skuteczność i spójność oraz zwiększają koszty ponoszone przez państwa. Patricia Weitsman nakreśla to, co nazywa realistyczną agendą instytucjonalistyczną: taką, która rozumie instytucje jako kanały zdolności.

Autorka demonstruje i testuje ten argument w pięciu rozdziałach empirycznych, analizując przypadki pierwszej wojny w Zatoce Perskiej, Kosowa, Afganistanu, Iraku i Libii. Z każdego przypadku płyną odrębne wnioski, a także ważne uogólnienia dla współczesnych wielostronnych działań wojennych.