Ocena:
Książka „Proust był neuronaukowcem” autorstwa Jonaha Lehrera bada przecięcie sztuki i neuronauki, sugerując, że wielu artystów miało wgląd w ludzkie poznanie, które poprzedziło odkrycia naukowe. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają jego wciągającą prozę i prowokujące do myślenia powiązania, inni krytykują go za brak rygoru naukowego i wysuwanie bezpodstawnych twierdzeń.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i wciągająca narracja, która łączy sztukę z neuronauką
⬤ wielu czytelników uważa ją za wnikliwą i cieszy się z eksploracji artystycznej intuicji
⬤ zapewnia odświeżające spojrzenie na relacje między nauką a sztuką.
Krytycy wskazują na kontrowersyjne twierdzenia dotyczące nauki i sztuki, postrzegany brak solidnych dowodów naukowych potwierdzających wnioski autora, a niektórzy recenzenci uważają, że esejom brakuje głębi i skupienia, przez co książka wydaje się zbiorem luźno powiązanych pomysłów.
(na podstawie 137 opinii czytelników)
Proust Was a Neuroscientist
Genialne połączenie biografii, krytyki i pierwszorzędnego pisarstwa naukowego, bestsellerowy autor New York Timesa Jonah Lehrer's Proust Was a Neuroscientist wzywa naukę i sztukę do uważniejszego słuchania siebie nawzajem, ponieważ chętne umysły mogą łączyć to, co najlepsze z obu, z genialnym efektem.
W erze napędzanej technologią kuszące jest przekonanie, że nauka może rozwiązać każdą tajemnicę. W końcu nauka wyleczyła niezliczone choroby, a nawet wysłała ludzi w kosmos. Ale jak dowodzi Jonah Lehrer w tym błyskotliwym debiucie, nauka nie jest jedyną drogą do wiedzy. W rzeczywistości, jeśli chodzi o zrozumienie mózgu, sztuka dotarła tam pierwsza.
Biorąc pod lupę grupę artystów - malarza, poetę, szefa kuchni, kompozytora i garstkę powieściopisarzy - Lehrer pokazuje, jak każdy z nich odkrył istotną prawdę o umyśle, którą nauka dopiero teraz odkrywa na nowo. Dowiadujemy się na przykład, jak Proust po raz pierwszy ujawnił zawodność pamięci; jak George Eliot odkryła plastyczność mózgu; jak francuski szef kuchni Escoffier odkrył umami (piąty smak); jak Cézanne opracował subtelności widzenia; i jak Gertruda Stein ujawniła głęboką strukturę języka - całe pół wieku przed pracą Noama Chomsky'ego i innych lingwistów.
Proust był neuronaukowcem to ostateczna opowieść o tym, jak sztuka pokonuje naukę, pokazując, że sprowadzanie wszystkiego do atomów, akronimów i genów jest kosztowne. Pomiar to nie to samo co zrozumienie, a sztuka wie o tym lepiej niż nauka.
