Protetyczni bogowie

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Prosthetic Gods

Zawartość książki:

Wyobrażenie nowego "ja" równego nowej sztuce modernizmu; pierwotne i futurystyczne fikcje pochodzenia w twórczości Guaguina, Picassa, F. T. Marinettiego, Maxa Ernsta i innych.

Jak wyobrazić sobie nie tylko nową sztukę czy architekturę, ale także nową jaźń lub podmiot im równy? W Prosthetic Gods Hal Foster bada to pytanie poprzez prace i pisma takich kluczowych modernistów jak Gauguin i Picasso, F. T. Marinetti i Wyndham Lewis, Adolf Loos i Max Ernst. Wszystkie te różnorodne postacie były zafascynowane fikcjami pochodzenia, zarówno pierwotnymi i plemiennymi, jak i futurystycznymi i technologicznymi. W ten sposób, jak twierdzi Foster, dwie formy zdominowały sztukę modernistyczną ponad wszystkimi innymi: prymityw i maszyna. Foster zaczyna od prymitywistycznych fantazji Gauguina i Picassa, które analizuje przez pryzmat freudowskiej sceny pierwotnej. Następnie przechodzi do purystycznych obsesji wiedeńskiego architekta Loosa, który brzydził się wszystkim, co prymitywne. Następnie Foster rozważa technofilskie tematy proponowane przez futurystę Marinettiego i wortykalistę Lewisa. Te "nowe ego" są następnie przeciwstawiane "kawalerskim maszynom" proponowanym przez dadaistę Ernsta. Foster bada również ekstrapolacje ze sztuki chorych psychicznie w estetycznych modelach Ernsta, Paula Klee i Jeana Dubuffeta, a także manipulacje kobiecym ciałem w surrealistycznej fotografii Brassai, Man Raya i Hansa Bellmera.

Wreszcie, analizuje impuls do całkowitego rozpuszczenia konwencji sztuki w kroplowych obrazach Jacksona Pollocka, rozproszonych dziełach Roberta Morrisa i pracach ziemnych Roberta Smithsona, a także śledzi ewokację utraconych obiektów pożądania w pracach rzeźbiarskich od Marcela Duchampa i Alberto Giacomettiego po Roberta Gobera. Choć tytuł książki zaczerpnięty jest z Freuda, Prosthetic Gods nie narzuca teorii psychoanalitycznej sztuce modernistycznej; raczej ustawia je w krytycznej relacji i skanuje większe pole historyczne, które dzielą.