Bad New Days: Sztuka, krytyka, sytuacja kryzysowa

Opinie czytelników

Książka otrzymała mieszane recenzje, z jednym recenzentem chwalącym ją za jasną i wnikliwą dyskusję na temat sztuki współczesnej, podczas gdy inni wyrażają frustrację obecnym stanem sztuki i wyzwaniami związanymi z jej zrozumieniem. Projekt powiązanych materiałów został odnotowany pozytywnie, ale brakuje jasności instruktażowej.

Książka oferuje przejrzystą i bezpretensjonalną dyskusję na temat koncepcji sztuki współczesnej, zachęca do krytycznej refleksji i zapewnia cenne odniesienia dla studentów. Podejście „mniej znaczy więcej” jest doceniane i skutecznie dzieli rozumienie sztuki współczesnej.

Niektórzy czytelnicy czują się obrażeni obecnymi trendami w sztuce i uważają, że niektóre aspekty instruktażowe, takie jak zmiana daty na powiązanych materiałach, są skomplikowane i słabo wyjaśnione. Istnieje potrzeba bardziej kompleksowych wyjaśnień i włączenia samouczków wideo dla lepszego zrozumienia.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Bad New Days: Art, Criticism, Emergency

Zawartość książki:

Jeden z czołowych światowych teoretyków sztuki analizuje ćwierć wieku praktyki artystycznej.

Bad New Days analizuje ewolucję sztuki i krytyki w Europie Zachodniej i Ameryce Północnej w ciągu ostatnich dwudziestu pięciu lat, badając ich dynamiczny związek z ogólnym stanem wyjątkowym wywołanym przez neoliberalizm i wojnę z terroryzmem.

Biorąc pod uwagę prace artystów takich jak Thomas Hirschhorn, Tacita Dean i Isa Genzken, a także pisarstwo myślicieli takich jak Jacques Ranci re, Bruno Latour i Giorgio Agamben, Hal Foster pokazuje, w jaki sposób sztuka antycypowała ten stan, czasami opierając się upadkowi umowy społecznej lub gestykulując w kierunku jej naprawy; innym razem ją burleskując.

Przeciwstawiając się twierdzeniu, że tworzenie sztuki stało się tak heterogeniczne, że wymyka się analizie historycznej, Foster argumentuje, że krytyk musi nadal artykułować jasny opis współczesności w całej jej złożoności. W tym celu proponuje kilka paradygmatów dla sztuki ostatnich lat, które określa jako "abiektalne", "archiwalne", "mimetyczne" i "niepewne".