Prezydentura Jamesa Buchanana

Opinie czytelników

Książka zawiera przegląd prezydentury Jamesa Buchanana, koncentrując się raczej na historii administracji niż na osobistej biografii. Omawia porażki i wyzwania Buchanana prowadzące do wojny secesyjnej, podkreślając złe nominacje i niewłaściwe priorytety. Chociaż książka jest zwięzła i oferuje pewien wgląd w często pomijaną prezydenturę, opinie na temat jej głębi i skuteczności różnią się w zależności od czytelnika.

Czytelna, dobrze zbadana, oferuje wgląd w mniej znanego prezydenta, zapewnia kontekst o czasie urzędowania Buchanana i omawia znaczące wydarzenia polityczne z epoki.

Nie jest to biografia, brakuje głębokiego osobistego wglądu w Buchanana, przez niektórych czytelników uważana za płytką i może nie w pełni wypełnić historyczną pustkę dotyczącą jego prezydentury.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Presidency of James Buchanan

Zawartość książki:

Książka ta oferuje wnioski, które znacznie różnią się od większości tradycyjnych interpretacji historycznych prezydentury Buchanana. Historycy albo potępiali Buchanana za słabość i chwiejność, albo przedstawiali go jako prezydenta oddanego pokojowi, który zrobił wszystko, co konstytucyjnie możliwe, aby uniknąć wojny. Pod okiem Elberta B. Smitha Buchanan wyłania się jako silna postać, która wniosła istotny wkład nie w pokój, ale w przyspieszenie animozji, które doprowadziły do wojny.

Historycy, którzy uznali wojnę secesyjną za konieczną i uzasadnioną cenę za zniszczenie niewolnictwa, powinni czuć dług wobec Jamesa Buchanana, pisze Smith. Ci, którzy uważają, że wojny można było i należało uniknąć, nie są mu nic winni.

Większość relacji z epoki koncentrowała się na sprawie Dreda Scotta, Krwawiącym Kansas i Konstytucji Lecompton, debatach Lincoln-Douglas, Johnie Brownie, powstaniu Republikanów i rozpadzie Demokratów, wyborach w 1860 r. oraz gorzkich kłótniach o rozszerzenie niewolnictwa, wywołanych tymi wydarzeniami. Buchanan często pojawiał się na scenie zajmowanej przez ważniejszych aktorów.

Nie można udowodnić, czy wojna była nieunikniona już w marcu 1857 roku. To, że późniejsza seria pełnych emocji wydarzeń wypełniła zarówno Północ, jak i Południe wściekłością i strachem, wywołując secesję i wojnę, jest bezdyskusyjne. Teoria Smitha głosi, że Buchanan, prowadząc Stany Zjednoczone przez te fatalne lata, dodał wiele do ducha wojny, który rozwinął się w obu sekcjach. Kierując się sympatią i współczuciem dla południowców, próbował zaspokoić ich żądania dotyczące praw niewolniczych na terytoriach. Wzbudziło to gorzkie antypołudniowe uczucia na Północy, co udaremniło jego wysiłki i jeszcze bardziej przekonało południowców, że nie mogą już dłużej mieć swojej drogi w Unii. Jedynym wydarzeniem, które ostatecznie wywołało secesję Południa, był wybór republikańskiego prezydenta, a zgoda Buchanana na żądania Południa i jego osobista nienawiść do Stephena A. Douglasa znacznie się do tego przyczyniły.

Obejmując najbardziej kontrowersyjny okres w historii Ameryki, Smith przedstawia ważne nowe oceny do rozważenia przez studentów zarówno wojny secesyjnej, jak i prezydentury.