Prawo rzymskie, prowincjonalne i islamskie: Początki islamskiego patronatu

Opinie czytelników

Książka Patricii Crone próbuje połączyć prawo islamskie z prawem rzymskim poprzez badanie systemu klienteli „wala”. Skuteczność jej argumentów została zakwestionowana i choć książka zawiera pewne cenne spostrzeżenia, jest uważana za wadliwą w swojej nadrzędnej tezie. Skuteczność jej pracy jest kwestionowana przez późniejsze badania i wymaga wiedzy specjalistycznej z zakresu islamskiej historii prawa, aby w pełni ocenić jej twierdzenia.

Książka jest dobrze napisana, prezentując typowy dla Crone przenikliwy i jasny styl, z silnym zrozumieniem źródeł i rygorem metodologicznym. Drugi rozdział stanowi praktyczny przewodnik po studiach nad prawem islamskim i zawiera przydatne spostrzeżenia na temat żydowskiego wkładu w prawo islamskie.

Główne argumenty książki są uważane za zasadniczo błędne przez niektórych recenzentów, którzy uważają, że nieprawidłowo łączy ona islamskie i rzymskie systemy prawne. Książka została skrytykowana za poleganie na przestarzałych interpretacjach i niewystarczające uwzględnienie późniejszych badań, które zaprzeczają jej twierdzeniom.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Roman, Provincial and Islamic Law: The Origins of the Islamic Patronate

Zawartość książki:

Ta książka bada kulturowe pochodzenie prawa islamskiego.

Niektóre autorytety podkreślają znaczenie wkładu prawa rzymskiego, inne - prawa arabskiego. Większość zgadza się, że prawo żydowskie przyczyniło się do powstania islamu, ale nie wyjaśnia tego dokładniej.

Dr Crone testuje hipotezę rzymską w odniesieniu do jednej instytucji, patronatu, który rzeczywiście wydaje się zawdzięczać coś prawu rzymskiemu. Dochodzi do wniosku, że prawo rzymskie przyczyniło się tylko w takim stopniu, w jakim było częścią i nieodłączną częścią raczej odmiennej praktyki prawnej prowincji Bliskiego Wschodu, a prawo prowincjonalne zasługuje na dalsze rozważania historyków prawa.