Prawo do zdrowia w postępowaniu sądowym: Sądy, polityka i sprawiedliwość w Indonezji

Oryginalny tytuł:

Litigating the Right to Health: Courts, Politics, and Justice in Indonesia

Zawartość książki:

Niedawny wzrost liczby sporów sądowych dotyczących praw zdrowotnych w krajach o niskim i średnim dochodzie wywołał debaty dotyczące wpływu takich sporów na równość i skuteczność systemów opieki zdrowotnej. Zwolennicy argumentowali, że takie spory sądowe promują prawa zdrowotne poprzez pociąganie rządów do odpowiedzialności.

Krytycy twierdzili, że ponieważ takie spory sądowe są stosowane głównie przez klasę średnią, prowadzą one do regresywnych wydatków na opiekę zdrowotną i dostępu do niej. Trzecia grupa zasugerowała, że wyniki zależą od tego, czy takie spory sądowe są skoncentrowane indywidualnie, czy zbiorowo - przy czym spory sądowe skoncentrowane indywidualnie pomagają tylko jednostkom, podczas gdy spory sądowe skoncentrowane zbiorowo potencjalnie pomagają większej liczbie osób. Niniejsze badanie analizuje doświadczenia Indonezji w zakresie sporów sądowych dotyczących praw zdrowotnych i wysiłków na rzecz promowania praw zdrowotnych w krajach rozwijających się.

Upadek indonezyjskiego Nowego Porządku spowodował zmiany w konstytucji z 1945 r. i nowe ustawodawstwo wzmacniające prawo narodu do zdrowia.

Zachęciło to Indonezyjczyków do domagania się w sądzie uprawnień związanych ze zdrowiem. Niniejsze badanie dowodzi, że takie spory sądowe promują prawa zdrowotne poprzez przyspieszanie zmian w polityce.

Badanie to wskazuje na szersze warunki wstępne dla zmian sprzyjających prawom. Twierdzi ono, że zbiorowo skoncentrowane spory sądowe napędzają postępowe efekty, gdy istnieje pewien stopień responsywności elit; gdy istnieją podmioty, zasoby i sojusze umożliwiające mobilizację prawną; oraz gdy mobilizacja prawna występuje w kontekście szerszych mobilizacji politycznych.