Contesting Social Welfare in Southeast Asia
Niniejszy element dowodzi, że niepowodzenie Azji Południowo-Wschodniej w opracowaniu silniejszych systemów ochrony socjalnej było u podstaw kwestią polityki i władzy. Odzwierciedlało to polityczną dominację w regionie elementów drapieżnych i technokratycznych oraz względną słabość elementów postępowych.
Od połowy lat 80. demokratyzacja, pojawienie się przedsiębiorców politycznych dążących do zmobilizowania masowego poparcia wyborczego oraz wystąpienie poważnych kryzysów gospodarczych i społecznych wywarły presję na rządy w regionie, aby wzmocniły swoje systemy ochrony socjalnej. Jednak chociaż takie wydarzenia zmieniły politykę w bardziej postępowym kierunku, nie były one wystarczające do wprowadzenia daleko idących zmian.
Wywołały one raczej efekt warstwowy. Innowacje opierały się na wcześniej istniejącej polityce i rozwiązaniach instytucjonalnych, nie zmieniając ich zasadniczo, zapewniając, że systemy ochrony socjalnej nadal mają silne cechy konserwatywne, produktywistyczne i drapieżne.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)