Prawie francuski - nowe życie w Paryżu

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że pamiętnik Sarah Turnbull „Almost French” jest wnikliwą i pełną humoru eksploracją jej doświadczeń jako australijskiej emigrantki w Paryżu. Czytelnicy docenili jej szczerą opowieść, obserwacje kulturowe oraz mieszankę humoru i serca w jej narracji. Książka jest szczególnie polecana osobom zainteresowanym kulturą francuską i wyzwaniami związanymi z asymilacją.

Czytelnicy uznali książkę za zabawną, humorystyczną i wnikliwą na temat francuskiej kultury. Wielu z nich chwaliło styl pisania i umiejętność opowiadania historii przez Turnbull, nazywając ją lekturą obowiązkową dla każdego, kto planuje odwiedzić lub zamieszkać we Francji. Osobiste anegdoty i związane z nimi doświadczenia rezonowały z wieloma, zapewniając unikalną perspektywę na życie jako emigrant.

Niektórzy recenzenci uważali, że niektóre sekcje książki przeciągały się, szczególnie w środku, i krytykowali styl pisania autora za to, że czasami był niespójny. Ponadto kilku czytelników chciało więcej intymnych szczegółów na temat jej relacji z Frederikiem, a nie tylko komentarzy kulturowych. Kilku recenzentów zauważyło występowanie powtórzeń, szczególnie w niektórych wyrażeniach.

(na podstawie 302 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Almost French - A New Life in Paris

Zawartość książki:

Zachwycający nowy zwrot w pamiętniku z podróży, Almost French zabiera czytelników na wycieczkę pełną zderzeń kulturowych, ale pełną wnikliwości i martwego humoru - urocza prawdziwa historia o tym, co się dzieje, gdy Sarah spotyka bardzo francuskiego Francuza. Podróżując z plecakiem po Europie, dwudziestokilkuletnia Sarah Turnbull spotyka Frederica i impulsywnie przyjmuje jego zaproszenie do odwiedzenia go na tydzień w Paryżu.

Osiem lat później nadal tam jest - i jest jego żoną. Zadziorna dziennikarka z Sydney zamienia vegemite na vichyssoise i wszystko, co francuskie, ale popełnia fatalne błędy, kłaniając się nieznajomym na eleganckich przyjęciach, pomagając sobie szampanem, śmiejąc się zbyt głośno i (quelle horreur! ) pędząc po bagietkę w swoich „pantalonach do biegania”. Szalony, tajemniczy urok Paryża okazuje się jednak nie do odparcia, a Sarah robi spektakularne postępy.

Znajduje pracę jako niezależna dziennikarka, uczy się, jak przetrwać paryskie przyjęcia i jak radzić sobie z urzędnikami o ponurych twarzach. Poruszając się po wzlotach i upadkach paryskiego życia, relacjonując pokazy mody haute couture i odkrywając paradoksy dzisiejszej Francji, Sarah udaje się stać „prawie Francuzką”.