Prawda i prawdomówność: Esej z genealogii

Opinie czytelników

Książka Bernarda Williamsa „Face the Truth” to filozoficzna eksploracja pojęć prawdy i prawdziwości, kwestionująca współczesny relatywizm i opowiadająca się za bardziej merytorycznym rozumieniem prawdy. Williams stosuje nietzscheańskie podejście do krytyki współczesnych poglądów akademickich, które kwestionują istnienie obiektywnych prawd, prezentując unikalne i bogate w szczegóły badanie relacji między prawdą a wartościami moralnymi.

Książka jest chwalona za głębię, przejrzystość i wciągającą prozę. Czytelnicy uważają, że podejście Williamsa jest zarówno inteligentne, jak i wnikliwe, z powodzeniem poruszając palące kwestie dotyczące prawdy we współczesnym społeczeństwie. Jego zdolność do łączenia różnych tradycji filozoficznych i wyrażania złożonych idei w przejrzysty sposób dobrze rezonuje z czytelnikami. Wielu recenzentów szczególnie docenia krytykę relatywizmu i wezwanie do odrodzenia koncepcji prawdy.

Niektórzy czytelnicy zauważają, że książka może być gęsto wypełniona argumentami, co może stanowić wyzwanie dla nie-filozofów. Pojawiają się komentarze, że niektóre części książki mogą wydawać się przestarzałe lub nie są bezpośrednio konfrontacyjne z niektórymi współczesnymi filozofiami. Kilku recenzentów uważa, że Williams czasami pomija niuanse w swojej krytyce innych myślicieli, co niektórzy postrzegają jako nieco jednostronny argument.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Truth and Truthfulness: An Essay in Genealogy

Zawartość książki:

Co to znaczy być prawdomównym? Jaką rolę odgrywa prawda w naszym życiu? Co tracimy, gdy odrzucamy prawdomówność? Żaden filozof nie nadaje się lepiej do odpowiedzi na te pytania niż Bernard Williams. Pisząc z charakterystycznym dla siebie połączeniem pasji i eleganckiej prostoty, bada wartość prawdy i odkrywa, że jest ona zarówno mniejsza, jak i większa, niż moglibyśmy sobie wyobrazić.

Współczesna kultura wykazuje dwie postawy wobec prawdy: podejrzenie bycia oszukanym (nikt nie chce być oszukiwany) i sceptycyzm, że obiektywna prawda w ogóle istnieje (nikt nie chce być naiwny). To napięcie między żądaniem prawdomówności a wątpliwościami co do istnienia jakiejkolwiek prawdy nie jest abstrakcyjnym paradoksem. Ma ono konsekwencje polityczne i sygnalizuje niebezpieczeństwo, że nasza działalność intelektualna, zwłaszcza w naukach humanistycznych, może rozerwać się na strzępy.

Podejście Williamsa, w tradycji genealogii Nietzschego, łączy filozofię, historię i fikcyjny opis tego, jak mogła powstać ludzka troska o prawdę. Nie zaprzeczając, że powinniśmy martwić się o przypadkowość wielu rzeczy, które uważamy za oczywiste, broni prawdy jako celu intelektualnego i wartości kulturowej. Identyfikuje dwie podstawowe cnoty prawdy, dokładność i szczerość, z których pierwsza ma na celu odkrycie prawdy, a druga jej powiedzenie. Opisuje różne psychologiczne i społeczne formy, jakie przybrały te cnoty i pyta, jakie idee mogą dziś nadać im najlepszy sens.

Prawda i prawdomówność stanowi potężne wyzwanie dla modnego przekonania, że prawda nie ma wartości, ale także dla tradycyjnej wiary, że jej wartość gwarantuje się sama. Bernard Williams pokazuje nam, że kiedy tracimy poczucie wartości prawdy, tracimy wiele zarówno politycznie, jak i osobiście, a nawet możemy stracić wszystko.