Praktyka sofistyczna: W stronę konsekwentnego relatywizmu

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Sophistical Practice: Toward a Consistent Relativism

Zawartość książki:

Sofistyka jest paradygmatem dyskursu, który robi rzeczy za pomocą słów. Nie jest czystą retoryką, jak chce Platon, ale stanowi alternatywę dla głównego nurtu filozofii. Sofistyczna historia filozofii kwestionuje ortodoksyjną historię filozofii: ontologię i prawdę samą w sobie.

W tej książce odkrywamy niezwykłych presokratyków, siejących spustoszenie w fetyszu prawdy i fałszu. Ich logoi wykonują politykę i wykonują rzeczywistość. Ich sofistyczna praktyka może rzucić kluczowe światło na współczesne wydarzenia, takie jak Komisja Prawdy i Pojednania w RPA, gdzie, cytując Desmonda Tutu, "słowa.

Język i retoryka czynią rzeczy", tworząc coś takiego jak nowy "tęczowy naród". Sprawiedliwość tranzycyjna wymaga konsekwentnego i zrównoważonego relatywizmu: nie prawdy, ale prawdy dla prawdy i wystarczającej ilości prawdy, aby istniała społeczność.

Filozofia sama w sobie dotyczy słów, a nie pojęć. Język przejawia się w rzeczywistości jedynie jako wielość.

Różne języki tworzą różne rodzaje światów.

Trudności w tłumaczeniu są jedynie symptomami tych różnic. Ta zdesakralizowana nieprzetłumaczalność podważa i dekonstruuje Heideggerowskie stwierdzenie, że istnieje historyczny język filozofii, który z istoty jest grecki (będąc jedynym językiem zdolnym powiedzieć, co "jest"), a dziś jest niemiecki.

Praktyka sofistyczna stanowi ważny wkład w debatę między filozoficznym pluralizmem, unitaryzmem i pragmatyzmem. Zmieni sposób, w jaki dyskutujemy o takich słowach jak miasto, prawda i polityka. Filologicznie i filozoficznie przemyślając gest sofistyczny, opierając się na wykonaniu i tłumaczeniu, proponuje nowy.

Paradygmat dla nauk humanistycznych.