Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.
The Practical Past, 17
Hayden White zapożyczył tytuł The Practical Past od filozofa Michaela Oakeshotta, który użył tego terminu do opisania dostępnych materialnych i literacko-artystycznych artefaktów, z których jednostki i instytucje czerpią wskazówki w codziennych sprawach.
Praktyczna przeszłość stanowi zatem zarówno podsumowanie pracy White'a, z którego można skorzystać, jak i nowy kierunek w jego myśleniu o pisaniu historii. Monumentalna Metahistoria White'a: The Historical Imagination in Nineteenth-Century Europe (1973) podważył wiele utartych schematów profesjonalnego pisarstwa historycznego i szerszych założeń dotyczących ontologii samej historii.
Stanowiło to podstawę jego argumentu, że nigdy nie możemy odzyskać "tego, co faktycznie wydarzyło się" w przeszłości i nie możemy tak naprawdę uzyskać dostępu nawet do kultury materialnej w kontekście. Czterdzieści lat później White postrzega "profesjonalną historię" jako padającą ofiarą wąskiej specjalizacji i wzywa historyków do poważnego potraktowania praktycznej przeszłości dzieł wyraźnie "artystycznych", takich jak powieści i dramaty, a teoretyków literatury do zaangażowania historyków.
