Pragnienie: Wiersze

Opinie czytelników

Zbiór poezji Mary Oliver „Thirst” jest znany ze swojej przystępności, głębokiego uznania dla natury i duchowych podtekstów. Czytelnicy odnajdują w jej twórczości emocjonalny rezonans, z tematami przechodzącymi od radości z natury do refleksji nad smutkiem i wiarą. Książka wywołuje szereg uczuć, od śmiechu po łzy, zapewniając pocieszające i prowokujące do myślenia doświadczenie. Jednak niektórzy krytycy uważają, że skłania się ona ku kaznodziejstwu i brakuje jej głębi jej wcześniejszych dzieł, szczególnie w odniesieniu do tematów religijnych.

⬤ Przejmująca i emocjonalna, rezonująca z czytelnikami na poziomie osobistym i duchowym.
⬤ Przystępna poezja, która zachęca do głębszej kontemplacji natury i wiary.
⬤ Piękne obrazy, które wywołują silne poczucie miejsca i emocji.
⬤ Odpowiednia dla czytelników początkujących z poezją, dostarczająca przyjemności bez udawania.
⬤ Skuteczny w radzeniu sobie z żałobą i docenianiu życia.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznają tematy religijne za zbyt wyraźne, sprawiające wrażenie raczej kazań niż poezji.
⬤ Brak głębi i fragmentów, których niektórzy fani oczekują od poprzednich zbiorów.
⬤ Pewne problemy z formatowaniem zauważone w wersjach e-book, takie jak niespójne rozmiary czcionek.
⬤ Kilka wierszy nie wybrzmiało tak mocno w porównaniu do innych dzieł Olivera.

(na podstawie 151 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Thirst: Poems

Zawartość książki:

Thirst, zbiór czterdziestu trzech nowych wierszy laureatki Nagrody Pulitzera Mary Oliver, wprowadza dwa nowe kierunki w twórczości poetki.

Zmagając się z żalem po śmierci ukochanego partnera, z którym była przez ponad czterdzieści lat, stara się doświadczyć smutku jako drogi do duchowego postępu, żalu jako części miłości, a nie jej końca. Na tych stronach po raz pierwszy opisuje swoje odkrycie wiary, nie porzucając miłości do świata fizycznego, która była znakiem rozpoznawczym jej twórczości przez cztery dekady.

W trzech oszałamiających długich wierszach Oliver bada wymiary i testuje parametry doktryny religijnej, pytając na przykład o bycie dobrym: „W jakim celu? / Nadzieja na Niebo? Nie to. Ale żeby wejść / do innego królestwa: łaski, wyobraźni / i wielorakich sympatii: być jak liść, róża, / delfin”.