Pragnienie uzdrowienia: edukacja lekarza w zakresie empatii, tożsamości i poezji

Opinie czytelników

Książka jest głęboko osobistym pamiętnikiem dr Campo, badającym jego podróż jako młodego lekarza, poety i osoby zmagającej się z tożsamością Latynosa i geja. Poprzez swoje doświadczenia, szczególnie związane z pracą z pacjentami chorymi na AIDS, zastanawia się nad trudnościami związanymi z łączeniem różnych tożsamości i wpływem, jaki wywarły one na jego życie zawodowe i osobiste. Czytelnicy doceniają jego elokwentny styl pisania i uniwersalne tematy zawarte w jego doświadczeniach.

Czytelnicy podkreślają poetycki i elokwentny styl pisania Campo, głęboką eksplorację kwestii tożsamości osobistej oraz spostrzeżenia zdobyte dzięki jego doświadczeniom jako lekarza. Jego opowieść jest opisywana jako piękna, szczera i uniwersalna, mimo że jest zakorzeniona w konkretnych osobistych szczegółach. Wiele recenzji wyraża silną chęć polecenia książki innym.

Niektórzy czytelnicy oczekiwali, że książka skupi się bardziej na uzdrawiającej mocy sztuk kreatywnych w medycynie, co jednak nie miało miejsca. Istnieje również wskazanie, że skupienie się na osobistych zmaganiach autora może nie współgrać ze wszystkimi czytelnikami, szczególnie tymi, którzy szukają szerszych dyskusji na temat kreatywnych sztuk w opiece zdrowotnej.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Desire to Heal: A Doctor's Education in Empathy, Identity, & Poetry

Zawartość książki:

"Rafael Campo to rzadka i egzotyczna hybryda", zachwycał się Boston Globe, "lekarz-poeta, ze zmysłowym punktem widzenia, który prowadzi go do odkrywania... erotyzmu uzdrawiania - nakładania rąk".

W tym "nieubłaganym dążeniu do uczłowieczenia zawodu lekarza" ("Publishers Weekly"), Campo wywraca relację lekarz-pacjent na lewą stronę, pisząc nie tylko o swoich próbach leczenia, ale także o tym, jak jego pacjenci leczyli jego. Pisze o kampowej Aurorze, "umierającej z miłości" starszej kobiecie opowiadającej o swojej podróży na wieś, by zbierać "wielkie jak twoje ręce" brzoskwinie, nienawistnym nałogowcu, któremu życzył śmierci i Garym, którego bał się kochać, "kłótliwym, plotkarskim i lekceważącym".

"Dzieło Campo, "przypominające Czechowa... w sposobie, w jaki język wychodzi z ciała" ( Los Angeles Times ), przywraca "transcendentną moc języka do odkupienia", ponieważ w całej książce "narracja i narrator stają się jeszcze bardziej soczyste" ( Out ).