Desiring Women Writing: English Renaissance Examples
Niniejsza książka, obejmująca teksty z okresu od wczesnego XVI do późnego XVII wieku, ma na celu ponowne umiejscowienie pisarstwa kobiet w angielskim renesansie poprzez zbadanie możliwości dostępnych tym pisarkom ze względu na ich pozycję w kulturze i wyrażanie przez nie różnorodnych pragnień (w tym pragnienia pisania), które nie są związane ze zwykłymi zaleceniami ograniczającymi kobiety.
Książka składa się z trzech części. Pierwsza część rozpoczyna się od poszukiwania powiązań między kobiecą cnotą a kanonicznym statusem tekstów napisanych przez kobiety tego okresu.
Następnie konfrontuje niektóre przyjęte opinie i otwiera nowe możliwości oceny poprzez lekturę Salve Deus Rex Judaeorum Aemelii Lanyer oraz wierszy, sztuk i fikcji Aphry Behn. Druga część bada przekład jako dozwoloną (a zatem potencjalnie zdewaluowaną) sferę pisarstwa kobiecego i oferuje relacje z tłumaczenia Erazma przez Margaret Roper i Petrarki przez Mary Sidney, aby pokazać, w jaki sposób taka praca stanowi centralne roszczenie w kulturze renesansu. W trzeciej części autorka bada tematykę i praktyki pisania, czego przykładem są kobiece dłonie we wczesnym manuskrypcie Tudorów oraz postać Graphiny w Mariam Elizabeth Cary.
Możliwości tych pisarek wynikają z połączenia ich płci ze statusem arystokratek lub z bliskości ośrodków władzy, nawet jeśli wiąże się to z poniżeniem prostytucji dla Lanyer lub niebezpieczeństwami rynku dla Behn. Autorka argumentuje, że wyjście poza ograniczenia domowości otworzyło możliwości afirmacji kobiecej seksualności i szeregu pragnień, które nie ograniczają się do małżeństwa i prokreacji - pragnień, które w Oroonoko poruszają się ponad rasą; które wyobrażają sobie kobiece relacje tej samej płci, często w pobliżu męskich pragnień skierowanych do innych mężczyzn; które implikują kazirodcze pragnienia, a nawet wpływają na nie analnie, jak w Traktacie pobożnym Ropera.
