Oryginalny tytuł:
Thirst & Surfeit
Zawartość książki:
Historia, niczym "światło rozwiązane i rozpuszczone", rozprasza się w czasie i pamięci. Wiersze w THIRST & SURFEIT sięgają do tych fragmentów, aby interpretować i śpiewać interakcje między człowiekiem a środowiskiem, duchem i egzystencją. Niezależnie od tego, czy chodzi o ekshumację ciała z bagna, jazdę na falach z kobietą-piratem, ponowne odkrycie dawno utraconego ogrodu, czy też daremny opór wobec opresyjnego reżimu, bohaterowie tych wierszy rozumieją, że "najprostsze skurczenie / powoduje narodziny na wygnaniu". Rekultywacja to praktyka odporności, zaradności: to właśnie ujawniają te historyczne fragmenty i odłamki. Przebijają one nasze samozadowolenie z warunków przetrwania: "To, co jest prawdziwe, kształtuje swoich świadków". Głód sygnalizuje konieczność i aspirację, zarówno pragnienie, jak i przesyt. Czerpiąc z zasobów przeszłości, wiersze te sprawiają, że teraźniejszość jest dźwięczna i bezpośrednia.
"W ożywczym THIRST & SURFEIT Elizabeth Robinson czytelnik jest prowadzony przez około trzy tysiąclecia radykalnej duchowości i materialności. Niezrównana archeologiczno-fenomenologiczna poetyka Robinson zajmuje się napięciami ciała, prawa, tekstu i ducha poprzez głęboką podróż w czasie i wizję: "Nie ma takiego autorytetu / jak podróżnik, ten zagubiony na pustyni, patrzący przed siebie / na nią i zakazujący jej przewidywania", przypomina nam. Wiersze w THIRST & SURFEIT są zmuszone do ekologicznego, ekfrastycznego, feministycznego i mistycznego, pokazując, że jednym z mandatów poety jest "zaryzykować zrozumienie statku, na którym (oni) płynęli", a także zająć się "artefaktami", które - w twórczości Robinson, jak zawsze - "mają puls", żywy w lirycznym krajobrazie i podżegającej etyce słuchania." - Caryl Pagel.
Poezja. Hybryda.
