Pozytywna dezintegracja

Opinie czytelników

Książka omawia teorię pozytywnej dezintegracji Dąbrowskiego, podkreślając wartość osobistego rozwoju poprzez traumę i wstrząsy psychiczne. Jest to przedruk wydania z 1964 roku i zawiera nową przedmowę, która zapewnia przystępny wgląd w teorię. Chociaż koncepcje są rewolucyjne i zgodne z innymi teoriami, styl pisania jest krytykowany za przestarzały i rozwlekły. Książka została pochwalona za jasność i potencjał transformacyjny, szczególnie dla osób zajmujących się psychologią i edukacją.

Przystępny styl pisania Dąbrowskiego, wnikliwa teoria mająca zastosowanie w edukacji uzdolnionych, podkreśla osobisty rozwój poprzez przeciwności losu i zapewnia uniwersalne zrozumienie rozwoju człowieka. Nowa przedmowa zawiera zwięzłe podsumowanie i historię.

Tekst zawiera przestarzałą terminologię i jest zbyt rozwlekły; niektóre koncepcje wydają się niekompletne i powtarzalne. Części książki mogą być niejasne w porównaniu z przedmową.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Positive Disintegration

Zawartość książki:

Kazimierz Dąbrowski określa swój pogląd na rozwój osobowości jako teorię dezintegracji pozytywnej. Definiuje on dezintegrację jako dysharmonię wewnątrz jednostki i w jej adaptacji do środowiska zewnętrznego.

Lęk, psychoneuroza i psychoza są objawami dezintegracji. Ogólnie rzecz biorąc, dezintegracja odnosi się do inwolucji, psychopatologii i regresji do niższego poziomu funkcjonowania psychicznego. Integracja jest przeciwieństwem: ewolucją, zdrowiem psychicznym i odpowiednią adaptacją, zarówno w obrębie siebie, jak i środowiska.

Dąbrowski postuluje instynkt rozwojowy - czyli tendencję człowieka do ewoluowania z niższych do wyższych poziomów osobowości. Uważa on, że osobowość rozwija się przede wszystkim poprzez niezadowolenie i fragmentację istniejącej struktury psychicznej - okres dezintegracji - i ostatecznie wtórną integrację na wyższym poziomie.

Dąbrowski uważa, że żaden wzrost nie ma miejsca bez wcześniejszej dezintegracji. Uważa on objawy lęku, psychoneurozy, a nawet niektóre objawy psychozy za oznaki etapu dezintegracji tej ewolucji, a zatem nie zawsze patologiczne.