Dezintegracja pozytywna

Opinie czytelników

Książka przedstawia teorię dezintegracji pozytywnej Dąbrowskiego, która kładzie nacisk na rozwój człowieka poprzez doświadczenie traumy i stresu. Chociaż oferuje ona pouczający wgląd w rozwój osobowości i dynamikę edukacji uzdolnionych, styl pisania i terminologia mogą być postrzegane jako przestarzałe i zbyt rozwlekłe.

Przystępny styl pisania Dąbrowskiego, nowa przedmowa, unikalne i rewolucyjne teorie dotyczące rozwoju człowieka, szczególnie cenne dla osób zainteresowanych edukacją uzdolnionych, praktyczne przykłady zdrowia psychicznego jako części rozwoju człowieka, ogólnie ważny wkład w psychologię.

Przestarzała terminologia, zbyt rozwlekły tekst, niektóre koncepcje mogą wydawać się niejasne lub niekompletne, a tekst zawiera pewne powtórzenia.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Positive Disintegration

Zawartość książki:

Kazimierz Dąbrowski określa swój pogląd na rozwój osobowości jako teorię dezintegracji pozytywnej. Definiuje on dezintegrację jako dysharmonię wewnątrz jednostki i w jej adaptacji do środowiska zewnętrznego.

Lęk, psychoneuroza i psychoza są objawami dezintegracji. Ogólnie rzecz biorąc, dezintegracja odnosi się do inwolucji, psychopatologii i regresji do niższego poziomu funkcjonowania psychicznego. Integracja jest przeciwieństwem: ewolucją, zdrowiem psychicznym i odpowiednią adaptacją, zarówno w obrębie siebie, jak i środowiska.

Dąbrowski postuluje instynkt rozwojowy - czyli tendencję człowieka do ewoluowania z niższych do wyższych poziomów osobowości. Uważa on, że osobowość rozwija się przede wszystkim poprzez niezadowolenie i fragmentację istniejącej struktury psychicznej - okres dezintegracji - i ostatecznie wtórną integrację na wyższym poziomie.

Dąbrowski uważa, że żaden wzrost nie ma miejsca bez wcześniejszej dezintegracji. Uważa on objawy lęku, psychoneurozy, a nawet niektóre objawy psychozy za oznaki etapu dezintegracji tej ewolucji, a zatem nie zawsze patologiczne.