Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka, choć gęsta i trudna w czytaniu, jest chwalona za dogłębną analizę relacji między Europą Zachodnią a Imperium Osmańskim. Oferuje cenny wgląd w historyczne postrzeganie islamu i złożoność interakcji w okresie renesansu. Jednak niektórzy czytelnicy uznali ją za zawiłą i trudną do naśladowania ze względu na jej akademicki ton i strukturę, co pogorszyło ogólną czytelność.
Zalety:⬤ Dogłębna analiza naukowa oparta na źródłach pierwotnych.
⬤ Oferuje świeże spojrzenie na błędne przekonania na temat islamu i Imperium Osmańskiego.
⬤ Wnikliwe badanie wpływu Imperium Osmańskiego na europejską myśl polityczną.
⬤ Zapewnia kontekst historyczny, który wzbogaca zrozumienie epoki.
⬤ Nawiązuje i odpowiada na „Orientalizm” Edwarda Saida.
Wady:⬤ Trudna w odbiorze i ciężko się w nią zagłębić.
⬤ Struktura może być zawiła i brakuje jej jasnej tezy, pozostawiając czytelników w zakłopotaniu.
⬤ Zawiera nadmiar przypisów w językach obcych, które mogą zrazić czytelników niebędących naukowcami.
⬤ Niektórzy uważają ją za suchą i wąsko skoncentrowaną, przez co jest mniej przystępna dla ogółu odbiorców.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Useful Enemies: Islam and the Ottoman Empire in Western Political Thought, 1450-1750
Zawartość książki:
Od upadku Konstantynopola w 1453 roku do XVIII wieku wielu zachodnioeuropejskich pisarzy patrzyło na Imperium Osmańskie z niemal obsesyjnym zainteresowaniem. Zazwyczaj reagowali na nie strachem i nieufnością, a takie uczucia były wzmacniane przez głęboką wrogość zachodniego chrześcijaństwa wobec islamu. Istniało jednak również wiele ciekawostek na temat systemu społecznego i politycznego, na którym opierała się ogromna władza sułtanów. Zwłaszcza w XVI wieku, gdy ekspansja terytorialna Osmanów była szybka, a instytucje osmańskie wydawały się szczególnie solidne, pojawił się nawet otwarty podziw.
W tej przełomowej książce Noel Malcolm przemierza te ważne stulecia interakcji między Wschodem a Zachodem, badając wszystkie sposoby, w jakie myśliciele na Zachodzie interpretowali Imperium Osmańskie jako zjawisko polityczne - i islam jako religię polityczną. Useful Enemies pokazuje, w jaki sposób koncepcja "orientalnego despotyzmu" rozpoczęła się jako próba obrócenia wniwecz bardzo pozytywnej analizy osmańskiej władzy państwowej i w jaki sposób, w miarę jej rozwoju, wchodziła ona w interakcje z zachodnimi debatami na temat monarchii i rządu. Noel Malcolm pokazuje również, jak negatywny obraz islamu jako religii stworzonej do celów politycznych został przyswojony przez radykalnych pisarzy, którzy rozszerzyli krytykę na wszystkie religie, w tym samo chrześcijaństwo.
Analizując dzieła wielu znanych myślicieli (w tym Machiavellego, Bodina i Montesquieu) oraz wielu mniej znanych, Useful Enemies naświetla długoterminowy rozwój zachodnich idei dotyczących Osmanów i islamu. Noel Malcolm pokazuje, w jaki sposób idee te splotły się z wewnętrznymi zachodnimi debatami na temat władzy, religii, społeczeństwa i wojny. Dyskusje na temat islamu i Imperium Osmańskiego były zatem powiązane z głównym nurtem myślenia na Zachodzie na wiele ważnych tematów. Ci wschodni wrogowie nie byli tylko po to, by ich potępiać. Wykorzystywano ich w argumentach, które znacząco przyczyniły się do rozwoju zachodniej myśli politycznej.
