Ocena:
Praca Geralda Graffa nad pedagogiką krytyczną spotyka się z mieszanymi recenzjami, podkreślającymi zarówno mocne, jak i słabe strony. Podczas gdy niektórzy chwalą koncepcję „nauczania konfliktów” jako niezbędnego podejścia do rewitalizacji edukacji, inni krytykują Graffa za nadmierne upraszczanie kwestii edukacyjnych i dostarczanie nieodpowiednich rozwiązań. Recenzenci doceniają jego wcześniejsze prace za ich historyczny wgląd w teorię literatury i edukację, ale wyrażają rozczarowanie jego podejściem do postmodernistycznych idei i złożoności komunikacji i konfliktu w edukacji.
Zalety:⬤ Mocne fundamentalne argumenty dotyczące teorii literatury i projektowania programów nauczania.
⬤ Skuteczna eksploracja pedagogicznych korzyści płynących z nauczania o konfliktach.
⬤ Wartościowa narracja historyczna dotycząca ewolucji wydziałów języka angielskiego.
⬤ Uznanie znaczenia odpowiedniej edukacji.
⬤ Nadmierne uproszczenie złożonych kwestii edukacyjnych poprzez sugerowanie, że nauczanie konfliktów jest jedynym rozwiązaniem.
⬤ Krytyka rozumienia przez Graffa teorii postmodernistycznych i ich implikacji dla znaczenia i prawdy.
⬤ Niektórzy recenzenci uważają, że jego poparcie dla konfliktu w edukacji jest błędne lub nieadekwatne.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Beyond the Culture Wars: How Teaching the Conflicts Can Revitalize American Education
Szkolnictwo wyższe powinno być polem bitwy idei: prawdziwym problemem, twierdzi Gerald Graff, jest to, że studenci nie czerpią więcej z tej bitwy.
W tej żywej książce Graff argumentuje, że "wojny kulturowe" toczone obecnie o wielokulturowość i poprawność polityczną są w rzeczywistości oznaką intelektualnej witalności amerykańskiej edukacji - ale muszą być wykorzystywane w sposób kreatywny, stając się częścią samego procesu edukacyjnego.
