Poza synagogą: Żydowska nostalgia jako praktyka religijna

Opinie czytelników

Książka przedstawia prowokacyjny pogląd na amerykański judaizm, argumentując, że kulturowe i komercyjne zachowania świeckich Żydów mogą być postrzegane jako formy praktyk religijnych. Jednak niektórzy czytelnicy uważają ten argument za nieprzekonujący i uważają, że osłabia on istotę judaizmu poprzez przedefiniowanie tego, co stanowi praktykę religijną.

Książka jest chwalona za swoją błyskotliwość i zdolność do zmiany perspektywy amerykańskiego judaizmu, inicjując rozmowę o kulturowych aspektach żydowskiej tożsamości.

Krytycy twierdzą, że nie udaje jej się przekonująco połączyć świeckich praktyk żydowskich z prawdziwym doświadczeniem religijnym, twierdząc, że brakuje jej kluczowych aspektów tradycyjnego judaizmu, takich jak wspólne przekonania i wytyczne moralne.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Beyond the Synagogue: Jewish Nostalgia as Religious Practice

Zawartość książki:

Finalista National Jewish Book Award 2021

Wyróżnienie, 2021 Saul Viener Book Prize, przyznawane przez Amerykańskie Żydowskie Towarzystwo Historyczne.

Ukazuje nostalgię jako nowy sposób na zachowanie żydowskiej ciągłości.

W 2007 r. Muzeum przy Eldridge Street zostało otwarte w miejscu odrestaurowanej XIX-wiecznej synagogi, pierwotnie zbudowanej przez jednych z pierwszych imigrantów żydowskich z Europy Wschodniej w Nowym Jorku. Odwiedzający muzeum mogą stanąć wzdłuż wgłębień na podłodze, gdzie ślady stóp dawnych wiernych starły miękkie drewno sosnowe. W tym miejscu wielu czuje namacalny związek z otaczającą ich historią.

Beyond the Synagogue przekonuje, że nostalgiczne czynności, takie jak odwiedzanie Muzeum przy Eldridge Street czy spożywanie tradycyjnych żydowskich potraw, powinny być rozumiane jako praktyki religijne amerykańskich Żydów. Rachel B. Gross twierdzi, że wielu wybitnych socjologów i historyków błędnie doszło do wniosku, że amerykański judaizm podupada, a ona twierdzi, że szukają oni żydowskiej aktywności religijnej w niewłaściwych miejscach. Gdyby spojrzeli poza tradycyjne instytucje i praktyki, takie jak uczęszczanie do synagogi lub członkostwo w centrach społeczności żydowskiej, zobaczyliby, że nostalgia dostarcza dowodów na alternatywny, niedoceniany sposób bycia Żydem i utrzymywania żydowskiej ciągłości.

Śledząc zaangażowanie amerykańskich Żydów w szeroki wachlarz pozornie niereligijnych działań, w tym prowadzenie żydowskich badań genealogicznych, odwiedzanie żydowskich miejsc historycznych, kupowanie książek i zabawek, które uczą dzieci żydowskiej nostalgii i poszukiwanie tradycyjnych żydowskich potraw, Gross argumentuje, że praktyki te oświetlają, w jaki sposób wielu amerykańskich Żydów odnajduje i nadaje sens dzisiejszemu amerykańskiemu judaizmowi.