Poza synagogą: Żydowska nostalgia jako praktyka religijna

Opinie czytelników

Książka wywołała różne opinie na temat jej podejścia do amerykańskiego judaizmu, wzbudzając zarówno uznanie, jak i sceptycyzm. Niektórzy czytelnicy uważają ją za pouczającą i transformującą, podkreślając jej innowacyjną perspektywę, podczas gdy inni krytykują jej redefinicję judaizmu, której ich zdaniem brakuje treści i spójności.

Książka jest chwalona za błyskotliwość i transformację, zmieniając perspektywę amerykańskiego judaizmu. Próbuje zapewnić nową perspektywę, przez którą można spojrzeć na żydowską kulturę i praktyki, szczególnie dla świeckich Żydów.

Krytycy twierdzą, że książka nie jest przekonująca i nie rezonuje ze świeckimi Żydami, twierdząc, że podejście autora osłabia istotę judaizmu poprzez zrównanie działań kulturalnych i komercyjnych z praktykami religijnymi. Wyrażają obawy, że brakuje w niej podstawowych elementów religii, takich jak wspólne przekonania i wytyczne moralne, oraz że może ona wprowadzać czytelników w błąd co do tego, co stanowi prawdziwą praktykę religijną.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Beyond the Synagogue: Jewish Nostalgia as Religious Practice

Zawartość książki:

Finalista National Jewish Book Award 2021 w dziedzinie amerykańskich studiów żydowskich

Wyróżnienie, 2021 Saul Viener Book Prize, przyznawane przez Amerykańskie Żydowskie Towarzystwo Historyczne.

Ukazuje nostalgię jako nowy sposób na zachowanie żydowskiej ciągłości.

W 2007 r. Muzeum przy Eldridge Street zostało otwarte w miejscu odrestaurowanej XIX-wiecznej synagogi, pierwotnie zbudowanej przez jednych z pierwszych imigrantów żydowskich z Europy Wschodniej w Nowym Jorku. Odwiedzający muzeum mogą stanąć wzdłuż wgłębień na podłodze, gdzie ślady stóp dawnych wiernych starły miękkie drewno sosnowe. W tym miejscu wielu czuje namacalny związek z otaczającą ich historią.

Beyond the Synagogue przekonuje, że nostalgiczne czynności, takie jak odwiedzanie Muzeum przy Eldridge Street czy spożywanie tradycyjnych żydowskich potraw, powinny być rozumiane jako praktyki religijne amerykańskich Żydów. Rachel B. Gross twierdzi, że wielu wybitnych socjologów i historyków błędnie doszło do wniosku, że amerykański judaizm podupada, a ona twierdzi, że szukają oni żydowskiej aktywności religijnej w niewłaściwych miejscach. Gdyby spojrzeli poza tradycyjne instytucje i praktyki, takie jak uczęszczanie do synagogi lub członkostwo w centrach społeczności żydowskiej, zobaczyliby, że nostalgia dostarcza dowodów na alternatywny, niedoceniany sposób bycia Żydem i utrzymywania żydowskiej ciągłości.

Śledząc zaangażowanie amerykańskich Żydów w szeroki wachlarz pozornie niereligijnych działań, w tym prowadzenie żydowskich badań genealogicznych, odwiedzanie żydowskich miejsc historycznych, kupowanie książek i zabawek, które uczą dzieci żydowskiej nostalgii i poszukiwanie tradycyjnych żydowskich potraw, Gross argumentuje, że praktyki te oświetlają, w jaki sposób wielu amerykańskich Żydów odnajduje i nadaje sens dzisiejszemu amerykańskiemu judaizmowi.