Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 6 głosach.
Beyond the End of History: Rejecting the Washington Consensus
W ciągu ćwierćwiecza, które minęło od upadku Związku Radzieckiego i zakończenia zimnej wojny, fantazyjni intelektualiści establishmentu wysunęli ideę, że w jakiś sposób nadszedł "koniec historii". Mówi się, że model "demokratycznego kapitalizmu" jest ostatnim etapem rozwoju ekonomii politycznej.
Często sugeruje się, że jest to po prostu kwestia czekania, aż reszta świata nadrobi zaległości, a w tym momencie zachodni model osiągnie ostateczny i wieczny triumf. W niniejszej pracy anarchistyczny filozof Keith Preston wyraża sceptycyzm wobec tych założeń. Objaśniając krytykę nowoczesności wysuniętą przez Friedricha Nietzschego ponad sto lat temu, Preston argumentuje, że historyczny cykl związany ze wzrostem nowoczesności dobiega końca.
Siły globalizmu, liberalizmu, kapitalizmu, demokracji i amerykanizacji są bliższe osiągnięcia powszechnej hegemonii niż kiedykolwiek wcześniej. Jednak Preston poddaje je wszystkie nieustannej krytyce i kwestionuje praktycznie każde założenie dominującego modelu ideologicznego obecnej epoki.
Opierając się na szerokiej gamie nurtów ideologicznych i wpływów intelektualnych, Preston obserwuje, jak hegemonia tego, co nazywa osią "anglo-amerykańsko-syjonistyczno-wahabistyczną", jest kwestionowana w sferze stosunków międzynarodowych zarówno przez wyłaniające się bloki rywalizujących państw, jak i powstańczych aktorów niepaństwowych. Powołując się na tak różnych myślicieli jak Ernst Junger i Emma Goldman, Max Stirner, Alain de Benoist, Hans Hermann Hoppe i Kevin Carson, Preston przedstawia alternatywną wizję tego, co może przynieść przyszłość postmodernistycznej cywilizacji.
