Beyond Greece and Rome: Reading the Ancient Near East in Early Modern Europe
Chociaż temat recepcji klasyki we wczesnonowożytnej Europie jest dobrze znany, współczesne badania mają tendencję do zakładania dominacji Grecji i Rzymu w kontaktach ze światem klasycznym w tym okresie.
Eseje zawarte w tym tomie mają na celu podważenie tego dominującego poglądu, argumentując za znaczeniem i znajomością starożytnego Bliskiego Wschodu dla wczesnonowożytnej Europy, ustanawiając różnorodność i ekspansywność klasycznego świata znanego autorom takim jak Szekspir i Montaigne w tym, co obecnie nazywamy "globalnym renesansem". Jednak studia nad globalnym renesansem miały tendencję do odwracania uwagi od klasycznej recepcji, pogłębiając ślepą plamę wokół znaczenia starożytnego Bliskiego Wschodu dla wczesnonowożytnej Europy.
Jednak ten szerszy klasyczny świat wspierał nowe tryby myśli humanistycznej i bezprecedensowe spotkania międzykulturowe, a także informował o nowych formach pisania, takich jak pisarstwo podróżnicze i traktaty antykwaryczne; w wielu przypadkach, jak przystało na jego Herodotowe pochodzenie, starożytny Bliski Wschód porusza kwestie podróży, imperium, różnorodności religijnej, relatywizmu kulturowego i historii samej kultury europejskiej w sposób, który skłonił współczesnych czytelników i pisarzy do szczegółowych, angażujących i funkcjonalnych odpowiedzi. Łącząc szereg podejść z różnych dziedzin studiów klasycznych, historii i literatury porównawczej, tom ten ma na celu zarówno podkreślenie ponadnarodowego, interdyscyplinarnego i interdyscyplinarnego charakteru recepcji klasycznej, jak i przekonanie o ciągłym znaczeniu tekstów, pojęć i materiałów starożytnego Bliskiego Wschodu, w szczególności dla wczesnej kultury nowożytnej i stypendiów.
