Ocena:
Książka przedstawia szczegółową historię psychofarmakologii i krytykuje upadek psychiatrii spowodowany wpływami firm farmaceutycznych i działaniami psychiatrów akademickich, szczególnie w latach 1980-2010. Odnosi się do poważnych konsekwencji tych zmian, w tym bieżących wyzwań w diagnostyce i leczeniu psychiatrycznym.
Zalety:Dobrze zbadana i pouczająca, skutecznie łączy wydarzenia historyczne, zapewnia wgląd w motywacje stojące za niewłaściwymi badaniami i omawia poważne konsekwencje zmian w psychiatrii.
Wady:Treść może być niepokojąca i otrzeźwiająca, potencjalnie przytłaczająca dla niektórych czytelników ze względu na skupienie się na negatywnych aspektach i tragicznych konsekwencjach tamtych czasów.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
The Rise and Fall of the Age of Psychopharmacology
Era psychofarmakologii rozpoczęła się wspaniałym wzrostem w latach 50. XX wieku, kiedy to po raz pierwszy nauka rozpoczęła badania nad lekami wpływającymi na mózg i umysł.
Jednak ceniony historyk Edward Shorter twierdzi, że ostatnio nastąpił upadek, ponieważ dziedzina ta zubożyła swoją ofertę leków, a jej diagnozy zostały zniekształcone przez Diagnostyczny i Statystyczny Podręcznik Zaburzeń Psychicznych. Nowe leki, takie jak Prozac, okazały się mniej skuteczne niż stare. Nowe diagnozy, takie jak duża depresja, coraz bardziej odbiegały od rzeczywistych zaburzeń większości pacjentów.
Za tą katastrofą stoi inwazja przemysłu farmaceutycznego na tę dziedzinę. Inwazja ta opłaciła się komercyjnie, ale nie naukowo: W ciągu ostatnich trzydziestu lat nie pojawiły się żadne nowe klasy leków psychiatrycznych.
Biorąc pod uwagę, że diagnozy i terapie psychiatryczne w dużej mierze zawiodły, dziedzina ta znacznie podupadła w porównaniu z wcześniejszymi dniami. Opierając się na szeroko zakrojonych badaniach odkrytych podczas sporów sądowych, Shorter.
Przedstawia historyczną perspektywę zmian i upadku w czasie, dochodząc do wniosku, że historia psychofarmakologii jest historią katastrofy zdrowia publicznego.
