Poszukiwacze przygód: The Improbable Rise of the East India Company: 1550-1650

Opinie czytelników

Książka bada historię Kompanii Wschodnioindyjskiej, szczegółowo opisując jej powstanie, rywalizację i złożone dziedzictwo. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają głębię i zakres informacji, wielu krytykuje styl pisania jako zbyt gęsty i zawiły, przez co treść jest trudna do przyswojenia. Pojawiają się również skargi dotyczące fizycznego stanu otrzymanych książek.

⬤ Wnikliwa eksploracja Kompanii Wschodnioindyjskiej i jej kontekstu historycznego
⬤ obejmuje szeroki zakres tematów, takich jak nacjonalizm, polityka i handel
⬤ dobrze zbadana i pouczająca
⬤ niektórzy czytelnicy uważają ją za wciągającą i absorbującą.

⬤ Zbyt złożony i kwiecisty styl pisania utrudnia zrozumienie
⬤ trudne do naśladowania ze względu na nagłe zmiany tematyczne
⬤ niektóre egzemplarze dotarły w stanie używanym lub uszkodzonym
⬤ niektóre aspekty historyczne nie są odpowiednio wyjaśnione.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Adventurers: The Improbable Rise of the East India Company: 1550-1650

Zawartość książki:

Kompania Wschodnioindyjska była największym przedsięwzięciem handlowym w historii Wielkiej Brytanii, ale jej korzenie w Anglii Tudorów są często pomijane.

Rewolucja Tudorów w handlu doprowadziła ambitnych kupców do poszukiwania nowych form inwestycji, nie tylko w ryzykowne przedsięwzięcia zagraniczne - a dla tych „poszukiwaczy przygód” najbardziej opłacalnym zakładem ze wszystkich byłaby Kompania. Dzięki wielu historiom i fascynującym szczegółom, David Howarth ożywia sposób prowadzenia interesów przez Kompanię - od przeciekających statków i drobnych marynarzy z jej trudnych początków po późniejszy sukces handlowy.

Podczas gdy wysiłki Kompanii spotkały się z rozczarowaniem w Japonii, zasiały one ziarno sukcesu w Indiach, wyznaczając zarys tego, co później stało się Radżem. Opierając się na licznych źródłach, Howarth pokazuje, w jaki sposób konkurencja ze strony europejskich mocarstw była kluczowa dla sukcesu - i zastanawia się, czy Kompania była w ogóle „angielska”, czy raczej była częścią ogólnoeuropejskiego ruchu.