Porządek społeczny/zaburzenia psychiczne: Psychiatria anglo-amerykańska w perspektywie historycznej

Oryginalny tytuł:

Social Order/Mental Disorder: Anglo-American Psychiatry in Historical Perspective

Zawartość książki:

Social Order/Mental Disorder stanowi prowokacyjną i ekscytującą eksplorację społecznej reakcji na szaleństwo w Anglii i Stanach Zjednoczonych od XVIII do XX wieku. Scull, który jest dobrze znany ze swoich wcześniejszych prac w tej dziedzinie, analizuje szereg kwestii, w tym zmieniające się społeczne znaczenie szaleństwa, pojawienie się i konsolidację zawodu psychiatry, często kłopotliwe relacje między psychiatrią a prawem, powiązania między seksem a szaleństwem oraz powstanie, charakter i upadek azylu jako naszej standardowej odpowiedzi na problemy stwarzane przez zaburzenia psychiczne.

Książka ta zdecydowanie nie jest częścią czcigodnej tradycji hagiografii, która celebrowała historię psychiatrii jako długą walkę, w której stałe stosowanie racjonalnych zasad naukowych przyniosło nieregularne, ale niezbite dowody postępu w kierunku humanitarnego leczenia chorych psychicznie. W rzeczywistości Scull twierdzi, że tradycyjne szpitale psychiatryczne przez większość swojego istnienia przypominały cmentarze dla wciąż oddychających, a pycha medyczna czasami służyła licencjonowaniu niebezpiecznych, okaleczających, a nawet zagrażających życiu eksperymentów na zamkniętych w nich martwych duszach. Argumentuje, że tylko socjologicznie ślepy zaprzeczyłby, że psychiatrzy są głęboko zaangażowani w definiowanie i identyfikację tego, co stanowi szaleństwo w naszym świecie - stąd twierdzenia, że choroba psychiczna jest kategorią czysto naturalistyczną, w jakiś sposób pozbawioną skażenia społecznego, są uważane za ewidentnie absurdalne.

Scull wskazuje jednak, że zobowiązanie do krytycznego spojrzenia na psychiatrię i jej posługę w żadnym wypadku nie pociąga za sobą romantycznej idei, że problemy, którymi się zajmuje, są wyłącznie wymysłem profesjonalnego umysłu, ani manichejskiego poglądu, że wszystkie interwencje psychiatryczne są złośliwe i nieprzemyślane. To właśnie zadanie nieromantycznej krytyki zostało podjęte w tej książce.