Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Advice & Dissent: The Struggle to Shape the Federal Judiciary
".
Na dobre i na złe, sędziowie federalni w Stanach Zjednoczonych są dziś proszeni o rozstrzyganie niektórych z najważniejszych i najbardziej kontrowersyjnych kwestii polityki publicznej w kraju. Chociaż niektórzy utrzymują pogląd, że sędziowie federalni są po prostu neutralnymi arbitrami w złożonych kwestiach prawnych, sędziowie zasiadający w Sądzie Najwyższym i sędziowie zasiadający w niższych ławach federalnych są w rzeczywistości twórcami prawa publicznego. Na przykład w ostatnich latach Sąd Najwyższy wzmocnił prawa imigrantów, poparł konstytucyjność bonów szkolnych, obalił całkowity zakaz posiadania broni palnej w Waszyngtonie, a co najsłynniejsze, ustalił wynik wyborów prezydenckich w 2000 roku. Sądownictwo jest teraz aktywnym partnerem w tworzeniu polityki publicznej.
Wybór sędziów był kontrowersyjny w wielu momentach amerykańskiej historii, ale rzadko kiedy wydawał się bardziej zajadły i dysfunkcyjny niż w ostatnich latach. Mniej niż połowa nominowanych ostatnio sędziów sądów apelacyjnych została zatwierdzona, a w ciągu ostatnich kilku lat ponad 10% federalnej ławy sędziowskiej pozostawało nieobsadzone. Wiele nominacji pozostaje w Senacie miesiącami, a nawet latami. W międzyczasie liczba spraw rozpatrywanych przez sądownictwo rośnie. Advice and Dissent bada stan krajowego federalnego systemu selekcji sędziów - procesu nękanego przez pogłębiającą się polaryzację partyzancką, obstrukcjonizm i pogorszenie praktyki doradztwa i zgody.
Sarah A. Binder i Forrest Maltzman, koncentrując się na wyborze sędziów do amerykańskich sądów apelacyjnych i sądów okręgowych, prawdziwych koni roboczych ławy federalnej, rekonstruują historię i współczesną praktykę doradztwa i zgody. Identyfikują polityczne i instytucjonalne przyczyny konfliktów dotyczących wyboru sędziów w ciągu ostatnich sześćdziesięciu lat, a także konsekwencje takich bitew o nominacje sądowe. Advice and Dissent oferuje propozycje reformy instytucji wyboru sędziów, opowiadając się za pragmatycznymi reformami, które mają na celu wspólne wykorzystanie motywacji prezydentów i senatorów. To, jak dobrze prawodawcy stawią czoła załamaniu w zakresie doradztwa i zgody, będzie miało trwałe konsekwencje dla zdolności instytucjonalnej Senatu Stanów Zjednoczonych i dla wydajności federalnej ławy.
".
