Popołudnia z zaciągniętymi roletami

Opinie czytelników

Autobiografia Bretta Andersona, „Afternoons with the Blinds Drawn”, oferuje introspektywne spojrzenie na jego doświadczenia ze sławą, twórcze zmagania i wewnętrzne funkcjonowanie zespołu Suede. Pisarstwo charakteryzuje się złożonym i lirycznym stylem, skupiającym się raczej na osobistej refleksji niż na sensacji. Czytelnicy doceniają szczerość i głębię narracji Andersona, choć niektórzy uważają, że czasami brakuje w niej szczegółowych opisów dynamiki zespołu.

⬤ Angażujący i szczery styl pisania.
⬤ Oferuje głęboki wgląd w osobiste doświadczenia i proces pisania piosenek.
⬤ Unika typowych rockandrollowych klisz, skupiając się na autorefleksji i autentyczności.
⬤ Polecana fanom Suede i osobom zainteresowanym procesem artystycznym stojącym za muzyką.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że styl pisania jest zbyt złożony lub pretensjonalny.
⬤ Brakuje szczegółowych opisów dynamiki zespołu i interakcji z innymi członkami zespołu.
⬤ Zakończenie może wydawać się pośpieszne lub niekompletne.
⬤ Niektórzy mogą być rozczarowani brakiem ponurych historii lub konwencjonalnych opowieści o ekscesach gwiazd rocka.

(na podstawie 47 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Afternoons with the Blinds Drawn

Zawartość książki:

"Wciągająca osobista relacja z dramatów wyjątkowego brytyjskiego zespołu" Neil Tennant

Trajektoria Suede - okrzykniętego w niemowlęctwie zarówno "najlepszym nowym zespołem w Wielkiej Brytanii", jak i "zniewieściałymi południowymi frajerami" - jest wspominana z poruszającą szczerością przez jego frontmana Bretta Andersona, którego żywy pamiętnik płynnie waha się między czułością, dowcipem, burzliwością, euforią i słodko-gorzkim nastrojem.

Suede zaczęli od podążania znaną trasą londyńskich nowych zespołów indie z lat 90-tych - koncertów w ULU, Camden Powerhaus i Old Trout w Windsor - i przygnębiającego doświadczenia grania seta dla jednej publiczności. Ale w tych świetlistych czasach ich potencjał był niezaprzeczalny. Kreatywne partnerstwo Andersona z gitarzystą Bernardem Butlerem ujawniło unikalną i genialną hybrydę tekstu i dźwięku.

Razem stanowili świecący zespół - płonąc jasno i tworząc jedne z najbardziej szanowanych piosenek i albumów epoki.

W Afternoons with the Blinds drawn Anderson bez skrępowania bada swój związek z uzależnieniem, szczerze żałując, że wczesne muzyczne więzi zostały zerwane, i jasno patrząc na swoją młodzieńczą osobowość. "Jako młody człowiek... oscylowałem między chorobliwą autorefleksją a próżnym narcyzmem" - pisze. Jego szczerość, ostra samoświadomość i wyrazistość sprawiają, że jest to fascynująca autobiografia i świetny wgląd w jeden z najważniejszych zespołów ostatniego ćwierćwiecza.