Ocena:
Książka „Popiół i diament” Jerzego Andrzejewskiego jest chwalona za historyczną głębię, elokwencję i wnikliwy portret ludzkiej natury pośród zmian społecznych po II wojnie światowej. Jednak czytelnicy zauważyli problemy z rozwojem postaci i tempem, a także mylący tytuł sugerujący bardziej efektowną narrację niż to, co jest dostarczane.
Zalety:⬤ Pięknie napisana i elokwentna proza.
⬤ Wnikliwa eksploracja ludzkiej natury i zmian społecznych po II wojnie światowej.
⬤ Historyczne spojrzenie na złożone ideologie i moralne dwuznaczności.
⬤ Mocny komentarz społeczny na temat ludzkiej kondycji.
⬤ Wciągające przedstawienie wyzwań stojących przed rozdartym wojną społeczeństwem.
⬤ Niewystarczający rozwój postaci ze zbyt wieloma imionami i ograniczoną charakterystyką.
⬤ Problemy z tempem, w którym kluczowe elementy fabuły pojawiają się dopiero pod koniec książki.
⬤ Mylący tytuł, który sugeruje więcej emocji („diamenty”) niż dostarcza historia („popioły”).
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że styl jest nieco przestarzały.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Ashes and Diamonds
Akcja Popiołu i diamentu, pierwotnie wydanego w Polsce w 1948 roku i uznanego za jedną z najlepszych powojennych polskich powieści, rozgrywa się wiosną 1945 roku, gdy naród jest w trakcie transformacji w Polskę Ludową.
Komuniści, socjaliści i nacjonaliści, złodzieje i czarnorynkowcy, służący i zanikający arystokraci, weterani terroryzmu i bandy morderczych dzieci urzeczonych pokusą zbrodni i przygody - wszyscy oni zbiegają się w głównym hotelu prowincjonalnego miasteczka, mikrokosmosie wykorzenionego świata.
