Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje wspólnie podkreślają, że książka Mitri Raheba stanowi znaczący wkład w zrozumienie złożoności obecności chrześcijan na Bliskim Wschodzie. Podczas gdy niektórzy recenzenci chwalą jej dogłębne badania i wnikliwe spojrzenie na historyczne i geopolityczne czynniki wpływające na chrześcijan w regionie, inni krytykują ją za dostrzeżone wady w narracji i pominięcia dotyczące traktowania chrześcijan przez muzułmanów.
Zalety:Książka jest dobrze zbadana, zapewniając kluczowy wgląd w historię i obecną sytuację chrześcijan na Bliskim Wschodzie. Skutecznie łączy trudną sytuację chrześcijan z zachodnim kolonializmem, kwestionuje błędne przekonania na temat relacji chrześcijańsko-muzułmańskich i daje nadzieję na przyszłość chrześcijan w regionie. Ponadto służy jako ważny głos reprezentujący chrześcijan Bliskiego Wschodu w kontekście zachodnim.
Wady:Niektórzy recenzenci twierdzą, że narracja jest wadliwa, szczególnie w zakresie zrozumienia i przedstawienia dhimmitude oraz historycznego traktowania chrześcijan przez muzułmanów. Krytycy twierdzą, że nadmiernie upraszcza ona złożone kwestie i zaniedbuje uznanie przemocy, z jaką spotykają się chrześcijanie w wyniku wrogości religijnej. Ponadto książka może przedstawiać jednostronny pogląd, który bagatelizuje historyczne skargi społeczności niechrześcijańskich.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Politics of Persecution: Middle Eastern Christians in an Age of Empire
Zawartość książki:
Prześladowania chrześcijan na Bliskim Wschodzie są powracającym tematem od połowy XIX wieku. Temat ten odżył w ciągu ostatnich kilku lat, zwłaszcza w erze Trumpa. Chrześcijanie z Bliskiego Wschodu są często przedstawiani jako jednorodna, bezradna grupa, zawsze zdana na łaskę swoich muzułmańskich wrogów, sytuacja, której mogą zaradzić tylko zachodnie mocarstwa. The Politics of Persecution ponownie przygląda się tej narracji krytycznym okiem.
Mitri Raheb przedstawia trudną sytuację chrześcijan na Bliskim Wschodzie od inwazji Napoleona Bonaparte w 1799 r. do tzw. arabskiej wiosny. Książka analizuje różnorodne czynniki społeczno-ekonomiczne i polityczne, które doprowadziły do zmniejszenia roli i liczby chrześcijan w Palestynie, Egipcie, Syrii, Libanie i Jordanii w czasach imperium osmańskiego, francuskiego i brytyjskiego, poprzez erę niepodległości, panarabizmu i panislamizmu, aż po obecną erę amerykańskiego imperium. Dzięki wnikliwej demaskacji polityki, która kryje się za rzekomą troską o tych prześladowanych chrześcijan - oraz tego, w jaki sposób koncepcja prześladowań stała się narzędziem dyplomacji publicznej i polityki międzynarodowej - Raheb ujawnia, że chrześcijanie z Bliskiego Wschodu byli wielokrotnie poświęcani na ołtarzu zachodnich interesów narodowych. Zachód był częścią problemu dla bliskowschodniego chrześcijaństwa, a nie częścią rozwiązania, od masakry na Górze Liban po powstanie ISIS.
Książka "Polityka prześladowań", napisana przez znanego palestyńskiego teologa chrześcijańskiego, zapewnia wewnętrzną perspektywę na ten kontestowany region. Chrześcijanie Bliskiego Wschodu przetrwali kolejne imperia, rozwijając wielką elastyczność w dostosowywaniu się do zmieniających się kontekstów; nauczyli się, jak przetrwać okrucieństwa i jak twórczo stawiać opór, zachowując dynamiczną tożsamość. W tym świetle Raheb przedstawia historię bliskowschodnich chrześcijan nie tyle jako historię prześladowań, co jako historię odporności.
