Polityka na peryferiach: Partie trzecie w dwupartyjnej Ameryce

Opinie czytelników

Książka „Odd Man Out” autorstwa Gillespie stanowi pouczający przegląd ruchów trzeciopartyjnych w USA, oferując historyczne spostrzeżenia i szkice postaci, choć czasami brakuje jej głębi w kontekście historycznym. Jest uważana za lepszą do zrozumienia przeszłych wydarzeń niż bieżącej polityki partii trzecich.

Zawiera informacje na temat ruchów partyjnych, zawiera interesujące szkice partii i liderów, dobre anegdoty historyczne i służy jako uzupełnienie innych prac na ten temat.

Brakuje szczegółowej historii wielu partii, ma nieco akademicki ton ograniczony do ogółu czytelników i może wydawać się przestarzały w odniesieniu do współczesnej polityki partii trzecich.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Politics at the Periphery: Third Parties in Two-Party America

Zawartość książki:

W czasach, gdy frustracja wyborców z powodu „polityki jak zwykle” zapowiada się jako znak rozpoznawczy lat 90-tych, J. David Gillespie przypomina nam, że amerykańska otwartość na kandydatów spoza partii republikańskiej i demokratycznej nie jest zjawiskiem unikalnym dla tej dekady.

Alternatywne partie są raczej amerykańską tradycją niemal tak starą jak sam naród. Szerokie, interpretacyjne studium Gillespiego opowiada historię tych Amerykanów, którzy odrzucili tradycyjne partie na rzecz alternatywnych organizacji politycznych i kwestii, które ich do tego zmotywowały. Gillespie analizuje wartość partii trzecich, a także ograniczenia kulturowe i strukturalne, które spychają je na peryferie amerykańskiego życia politycznego.

Od antymasonów z lat dwudziestych XIX wieku po oddolną sieć H. Rossa Perota, Gillespie szczegółowo opisuje ponad pięćdziesiąt alternatyw politycznych.

Oferuje żywe portrety liderów i zwolenników partii trzecich, w tym Toma Watsona, Roberta LaFollette'a, Stroma Thurmonda, George'a Wallace'a, Belvy Lockwood i Hueya Longa. Oceniając ich elektorat i wpływ, Gillespie dochodzi do wniosku, że partie trzecie czerpią nieproporcjonalnie dużo z szeregów agitatorów i działają jako agenci zmian, z wieloma stanowiskami przyjętymi - często w zmodyfikowanej formie - przez partie głównego nurtu.